Wielki Wtorek - (J 13,21-33.36-38). Jezus w czasie wieczerzy z uczniami swoimi doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi. Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi. Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: Kto to jest? O kim mówi? Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: Panie, kto to jest? Jezus odparł: To ten, dla którego umaczam kawałek /chleba/, i podam mu Umoczywszy więc kawałek /chleba/, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty A po spożyciu kawałka /chleba/ wszedł w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: Co chcesz czynić, czyń prędzej. Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. […] Czym się różni Kościół Jezusa Chrystusa od sekty? Sekta zawsze chce perfidnie podszywać się pod wizję Kościoła, a różni się dokładnie we wszystkim, bo każda sekta to antykościół. Sekta jest oddzielaniem człowieka od mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa. Zobaczmy pewien podstawowy aspekt: w sekcie człowiek jest niewolnikiem. W Kościele jest wolny! Judasz trzy lata był przy Jezusie Chrystusie! On widział niejeden cud, niejedno uwolnienie człowieka od złego ducha. On miał całą wiedzę, która mu była potrzebna, aby zadecydować, co chce czynić. I postanowił… nie być z Chrystusem. Być przeciw Niemu. Nie chodzi o to, że był ateistą, bo nie wyglądało na to. Ale tak, jak zły duch, który w niego wszedł, został antyteistą! On wystąpił przeciwko Jezusowi Chrystusowi. Judasz, jak każdy z apostołów był wolny! Kiedy Judasz ostatecznie podjął swoją decyzję? Możemy się domyślać, że w momencie, w którym Jezus doznał głębokiego wzruszenia. W tym momencie, w tym zdaniu została nam objawiona mistyka nieskończonej Miłości Jezusa. Zobaczmy to: Chrystus mocno przeżył ten moment decyzji Judasza i zostało nam to zapisane! Ale właściwie dlaczego? Przecież już za chwilę miały się zacząć sensacyjne wydarzenia! Ustanowienie Eucharystii, proces, biczowanie, ukoronowanie cierniem, ukrzyżowanie, śmierć, zmartwychwstanie… A tu na początku taki zapis właściwie tylko o… wzruszeniu? Czy to nie jakieś zachwianie równowagi miary wydarzeń? Przecież niebawem rozerwie się zasłona Przybytku! Będzie zaćmienie słońca! Trzęsienie ziemi! …a tu taki zapis o …wzruszeniu? Jakby coś z innej zupełnie historii… „Jezus doznał głębokiego wzruszenia…” ? O co chodzi? Czy to w ogóle było potrzebne? W Piśmie Świętym KAŻDE zdanie JEST potrzebne! To nie jest tylko taki tam zapisek, dla upiększenia tekstu! To bardzo ważna informacja! Bo całe to zdanie mówi o tym, że wszystkie Twoje czyny, które popełniasz, są dla Jezusa Chrystusa najważniejsze! Każda sekunda Twojego życia jest otoczona Jego nieskończoną troską! Mogą się dziać najważniejsze wydarzenia, człowiek może je układać w hierarchię ważności według odczuwanych emocji, sensacyjności, ale to jest mentalność tego świata! Boże widzenie jest inne! Dla Jezusa Chrystusa każda chwila – każda sekunda Twojego życia jest najważniejsza! Nie wiemy co wydarzyło się z Judaszem po jego śmierci. To jest tajemnica i prawdziwie potrzebujemy, aby jeszcze wiele rzeczy było przed nami zakryte. Gdybyśmy tego nie potrzebowali, Bóg by już dawno wszystko to poodkrywał przed nami. Jeśli jednak są sprawy zakryte, to znaczy że to jest dla nas dobre i bezpieczne. Judasz, tak jak wszyscy apostołowie, był wolny. Bóg nigdy nikomu nie odbiera wolności. Są jednak perfidne podszepty demona, że jeśli się nawrócimy, to coś stracimy. …że stracimy wolność. Ale jest dokładnie odwrotnie! Nasze nawrócenia są naszym odzyskiwaniem wolności. Aż do pełnego zjednoczenia z Bogiem, to znaczy naszej wolności pełnej. Bo w relacji z Bogiem nie ma połowicznych rozwiązań. Jeśli jest uzdrowienie, to zawsze całkowite, bo Jezus nie uzdrawia tylko trochę, albo w połowie, ale całkowicie! I Twoja wolność jest zawsze całkowita w Jezusie! Jesteś tym zainteresowany(a)?