[caption id="attachment_52371" align="alignleft" width="300"] Za: episkopat.pl[/caption] W imieniu Konferencji Episkopatu Polski włączam się modlitwą i dobrym słowem w tę wielką i podniosą uroczystość, przekazując serdeczne pozdrowienia i gratulacje od wszystkich polskich biskupów, duchowieństwa, osób życia konsekrowanego i wszystkich wiernych – czytamy w liście abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski z okazji święceń biskupich i ingresu abp. Tadeusza Wojdy SAC. Uroczystość odbyła się 10 czerwca w archikatedrze białostockiej. Publikujemy treść listu: Warszawa, dnia 10 czerwca 2017 roku Ekscelencjo, Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie! Radość Kościoła Białostockiego staje się dziś radością Kościoła całej naszej Ojczyzny. W imieniu Konferencji Episkopatu Polski włączam się modlitwą i dobrym słowem w tę wielką i podniosą uroczystość, przekazując serdeczne pozdrowienia i gratulacje od wszystkich polskich biskupów, duchowieństwa, osób życia konsekrowanego i wszystkich wiernych. Szukając odpowiednich słów dla wyrażenia naszych – z głębi płynących życzeń – sięgamy do trzech myśli trzech wielkich pasterzy Kościoła: Pasterza musi ożywiać święty niepokój Chrystusa – mówił  papież Benedykta XVI – Dla niego nie jest obojętnym, że tak wiele osób żyje na pustyni. Istnieje pustynia nędzy, pustynia głodu i pragnienia, pustynia porzucenia, samotności i zniszczonej miłości. Istnieje pustynia ciemności Boga, wypalenia duszy, gdzie zanika świadomość godności i drogi człowieka. Święty niepokój niech więc ożywia pasterskie posługiwanie Księdza Arcybiskupa, aby odważnie wyruszać na pustynie współczesnego świata, dla odnajdowania i prowadzenia ku Chrystusowi tych,  którzy umierają z pragnienia. [Pasterz] nie ma mówić o tym, co należy przemilczeć, ani też przemilczać tego, co należy powiedzieć – pisał w Regule Pasterskiej święty papież Grzegorz Wielki. –  Nieprzemyślana wypowiedź wprowadza w błąd, ale i milczenie nie na miejscu pozostawia w błędzie tych, którzy mogli być pouczeni. Często zaś nierozważni pasterze obawiają się utracić względy u ludzi i dlatego lękają się wypowiedzieć otwarcie to, co należy. A wtedy, tak jak powiedział Ten, który jest Prawdą, nie strzegą już, jak przystało pasterzom, powierzonego sobie ludu, ale są najemnikami, bo kryją się za zasłoną milczenia, uciekając w ten sposób przed zbliżającym się wilkiem. Roztropne pouczenie Księdza Arcybiskupa niech będzie więc wyrazem ojcowskiej troski i miłości wobec powierzonej sobie owczarni, przypominając zawsze o prawdzie, która jest podstawą życia społecznego, rodzinnego i osobistego. Sit amoris officium pascerce Dominicum gregem­ – jest obowiązkiem miłości paść owczarnię Chrystusa. Niech więc wreszcie miłość pasterska powierzonego sobie Ludu Bożego, do której tak często odwoływał się w swoich dziełach św. Augustyn – biskup Hippony, staje się jednym motywem dla którego nosisz codziennie biskupi pierścień, dzierżysz codziennie biskupi pastorał i wkładasz biskupią mitrę, aby prowadzić, nauczać i uświęcać – w imieniu Jezusa Chrystusa Kościół Boży. Wraz z wyrazami szacunku, przesyłam pozdrowienia dla Księdza Arcybiskupa i wszystkich wiernych Archidiecezji Białostockiej. ✠ Stanisław Gądecki Arcybiskup Metropolita Poznański Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) ______________________________________________ Jego Ekscelencja Ks. Abp Tadeusz WOJDA Arcybiskup Metropolita Białostocki