Medytacje ewangeliczne z dnia 10 grudnia (Mk 1,1-8)   Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym. Jak jest napisane u proroka Izajasza: Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Jemu prostujcie ścieżki. Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając /przy tym/ swe grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym. Jan Chrzciciel to postać niezwykła, co dostrzegli już ludzie jego czasów- prosty lud, żołnierze, celnicy, a nawet Herod Antypas. Jako człowiek wielkiego formatu wymagał od siebie i innych, był postacią bezkompromisową, odważnie głosił prawdę, był człowiekiem ogromnej pokory. Sprawiło to, że ciągnęły za nim tłumy.   W dzisiejszej Ewangelii słyszymy jego wołanie :" Przygotujcie drogę Panu, Jemu prostujcie ścieżki ". Wiele razy słyszeliśmy już te słowa, które są wezwaniem do naszego nawrócenia. Co to jednak znaczy : nawrócić się ?   Wskazówką są tu słowa :" Ja chrzciłem was wodą , On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym". Oznacza to wezwanie do życia , w którym przyjmujemy sakramenty i prosimy Ducha Świętego o rozeznanie, co możemy zmienić w naszym umyśle, działaniu, modlitwie, relacjach, żeby prostować naszą ścieżkę do Boga.   Prośmy dziś Ducha Świętego o to światło rozeznania dla nas, byśmy nie osiedli na laurach , a dostrzegali wszystkie pagórki  i wykrzywienia,  które mamy wyrównać w naszym życiu.