Z cyklu "Odrobina poezji wieczorem" prezentuję Czytelnikom fragment "Historii Polski wierszem", której autorem jest młody publicysta portalu prawy.pl - Stefan Aleksander Dziekoński - poeta, prozaik, miłośnik historii i literatury ojczystej.  "Historię Polski wierszem" napisał jeszcze jako nastolatek.   Początki państwowości O! Bory nieprzebyte! Rzeki nieprzepłynięte! Wkrótce służyć będziecie człowiekowi! Państwo się rodzi, lecz nie jest niemowlęciem Bezbronnym, jeno wojownikiem niepokonanym! Walczy o dominację nad zwierzem wszelakim, Toczy wojny i buduje domy! Zabija i rodzi! Tworzy i niszczy! Rozrasta się i podbija co słabsze I gorzej przystosowane do życia plemiona! Lecz cóż to? Błądzi jak ślepiec, czci drewno i skałę! Nie zna Boga i wiary chrześcijańskiej, wierzy w moc Mistyczną roślin i zwierząt! Walczyć musi przeto z Narodami chrześcijańskimi i wciąż szuka światła prawdy… Zaprowadzenie chrześcijaństwa Swarożycu! Światowidzie! Kończy się wasz nędzny Żywot! Oto Krzyż Przenajświętszy stanął nad państwem Polan! Już Książę Mieszko chrzest przyjął, a poddani nań Czekają! Już Kościoły stają w całym kraju! Już posągi Bezduszne obalono i zniszczono! Teraz Polanie dumni Są, pozyskali sojuszników i opiekę Kościoła, modlą się Do Boga prawdziwego, a nie do wytworów swych umysłów! Zaiste, nastał czas radości i pomyślunku! Nastał czas budowy… Zjazd gnieźnieński Dzwony biją! Dziś wielki dzień, dla chrześcijaństwa! Cesarz Otto i Książę Bolesław spotkali się by radzić W sprawie budowy chrześcijańskiego imperium, Idei niepospolitej! Wspominają też z miłością zacnego Biskupa Wojciecha, wzoru cnót i dobra! Och, jakże bez, Niego pusto i szaro. Lecz wkrótce cesarz zjednoczy świat I Wiara prawdziwa zabłyśnie niczym słońce jedyne! Lecz cóż to cesarz koronuje księcia Bolesława? Ach, Tylko symbolicznie, lecz może kiedyś… c.d.n. Ilustracja: wikipedia