Choć ludzie na świecie różnią się wyglądem, to wszyscy należymy do jednego gatunku. A mimo to odkryto, że choć wszyscy ludzie należą do jednego gatunku, to wielu z nich posiada niewielką "domieszkę" innych gatunków z rodzaju homo. Dla przypomnienia: możliwym jest, że dwa para pochodząca z dwóch gatunków może mieć płodne potomstwo. Warto też pamiętać, że z jednego gatunku może rozwinąć się kilka różnych, jeżeli poszczególne populacje żyją w różnych miejscach i w różnych warunkach przez dłuższy czas. Kilka lat temu w północnych Włoszech znaleziono szczątki dziecka, które było potomkiem neandertalskiej kobiety i mężczyzny z gatunku homo sapiens. Ponadto w naszym DNA odkryto geny zarówno neandertalczyków jak i mniej znanego gatunku, denisowian. Jedynie mieszkańcy Afryki są ,,w stu procentach" homo sapiens, bowiem do krzyżówek homo sapiens dochodziło na terenach Eurazji. Neandertalczykom zawdzięczamy między innymi geny, które zmniejszają ryzyko zachorowania na schizofrenię, a także zwiększają naszą odporność na niskie temperatury. Zawsze w takich przypadkach zastanawiam się, jak neandertalczycy byliby postrzegani w naszych czasach. Choć już pisałem jak byli inteligentni, to pewnie różne środowiska, religie, partie miałyby ciężki orzech do zgryzienia dotyczące miejsce neandertalczyka w społeczeństwie. Podniosłyby się spory, czy neandertalczyk może być ochrzczony czy nie, czy powinien żyć w rezerwacie czy nie. A małżeństwa między nami a neandertalczykami? A prawo wyborcze? A kwestia duszy? Reinkarnacji? Skłonności do przestępstw? Choć tego typu rozmyślania mogą wydawać się absurdalne, to jednak "udział" genów neandertalczyka w naszych ciałach skłania do refleksji nad definicją człowieczeństwa w najróżniejszych wymiarach.