W sobotę 28 kwietnia w Krakowie odbędzie się beatyfikacja pielęgniarki Hanny Chrzanowskiej – niestrudzonej obrończyni godności ludzkiego życia. Podczas tytanicznej pracy z chorymi, Hanna Chrzanowska współpracowała ściśle z ks. kard. Karolem Wojtyłą. Uroczystościom w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia będzie przewodniczył kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Już o godz. 9.00 w Bazylice Bożego Miłosierdzia w Krakowie rozpocznie się czuwanie modlitewne, a godzinę później odprawiona zostanie Msza Święta beatyfikacyjna. Udział w uroczystości zapowiedziało ponad 35 biskupów, kilkuset kapłanów, a także władze państwowe i samorządowe. Beatyfikacja Hanny Chrzanowskiej będzie świętem środowiska służby zdrowia, zwłaszcza pielęgniarek i położnych oraz ludzi chorych i cierpiących, którym Służebnica Boża poświęciła całe swoje życie. W uroczystościach beatyfikacyjnych w kościele weźmie udział 300 osób „przykutych” chorobą do wózków inwalidzkich. Hanna Helena Chrzanowska urodziła się 7 października 1902 roku w Warszawie. Była córką polonisty, znanego profesora literatury prof. Ignacego Chrzanowskiego h. Korab i Wandy Szlenkier pochodzącej z rodziny zamożnych przemysłowców. Przodkami Hanny Chrzanowskiej ze strony ojca byli m.in. Henryk Sienkiewicz, Joachim Lelewel i Jadwiga Łuszczewska pseudonim „Deotyma”. W 1910 r. rodzina Hanny przeniosła się do Krakowa. Tam Hanna po maturze przeszła krótki kurs pielęgniarski, aby nieść pomoc ofiarom wojny polsko – bolszewickiej. W grudniu 1920 r. rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jednak przerwała je, by wstąpić do nowo otwartej Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa. W latach 1926 – 1929 pracowała jako instruktorka w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i Higienistek w Krakowie. Od roku 1929 do 1939 Hanna Chrzanowska redagowała miesięcznik „Pielęgniarka Polska” – pierwsze w Polsce czasopismo zawodowe dla pielęgniarek. Hanna Chrzanowska bardzo przyczyniła się również do powołania w 1937 r. Katolickiego Związku Pielęgniarek Polskich. W 1939 roku podczas wojny został aresztowany jej ojciec i wywieziony wraz z innymi profesorami do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie zmarł 19 I 1940 r. Wiosną 1940 r. został zamordowany, zginął w Katyniu, przez sowietów, brat Hanny, Bohdan. Mimo tych tragicznych doświadczeń Hanna nie załamała się, wróciła do Krakowa i zgłosiła się tam na ochotnika do pracy w Polskim Komitecie Opiekuńczym. Szczególną troską otaczała osierocone dzieci, w tym dzieci żydowskie, poszukując dla nich rodzin zastępczych i bezpiecznych miejsc pobytu. Po wojnie Hanna Chrzanowska rozpoczęła pracę w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarsko – Położniczej jako kierowniczka działu pielęgniarstwa społecznego. Po powrocie ze stypendium w USA, zaczęła organizować w Polsce pielęgniarstwo przyszpitalne i domowe. Jest twórczynią, w naszym kraju, domowej opieki hospicyjnej nad chorymi. Pełniąc wiele znaczących funkcji w strukturach szkolnych oraz innych instytucjach środowiska pielęgniarskiego, Hanna Chrzanowska nie ukrywała swoich przekonań religijnych oraz przywiązania do wartości chrześcijańskich. Przy moralnym i materialnym wsparciu ze strony władz kościelnych i ks. Karola Wojtyły zaczęła organizować placówki pielęgniarstwa parafialnego w Krakowie i całej archidiecezji. Dzięki jej staraniom upowszechnił się m.in. zwyczaj odprawiania Mszy św. w domu chorego oraz odwiedzin chorych w ramach wizytacji duszpasterskich. Ojciec św: Paweł VI odznacza ją medalem „Pro Ecclesia et Pontilice”. Hanna Chrzanowska zmarła w Krakowie 29 kwietnia 1973 roku. Uroczystościom pogrzebowym na Cmentarzu Rakowickim przewodniczył kard. Karol Wojtyła. W homilii pogrzebowej powiedział m.in. „Dziękujemy Ci Pani Hanno, że byłaś wśród nas wcieleniem Chrystusowych błogosławieństw z Kazania na Górze, zwłaszcza tego, które mówi: błogosławieni miłosierni”. Proces beatyfikacyjny Hanny Chrzanowskiej rozpoczął się 3 listopada 1998 r., a został zamknięty na szczeblu diecezjalnym 30 grudnia 2002 r.