Do Bednarowa banderowcy wkroczyli w nocy 7 na 8 marca. Oddział UPA napadł na polskie domy, ograbił je i spalił. Spalono także kościół parafialny i plebanię. Polaków zabijano bez względu na płeć i wiek. Udało się ustalić 56 nazwisk zamordowanych. Zdaniem historyków S. Siekierki, H. Komańskiego i E. Różańskiego w wyniku napadu zginęło około 250 Polaków.

Przed II wojną światową Szerokie Pole (Pöchersdorf) było wsią, w której dominowała ludność niemiecka. Wiosną 1940 r., podczas okupacji sowieckiej, Niemcy zostali przesiedleni do III Rzeszy. W czerwcu 1943 r. okupacyjne władze niemieckie przesiedliły z okolic Rawy Ruskiej do Szerokiego Pola 25 rodzin polskich.

Wieś została napadnięta 9 marca 1944 r., atak nastąpił z trzech stron. Napastnicy podpalali domostwa i zabijali napotkane osoby bez względu na płeć i wiek. Część mieszkańców rzuciła się do ucieczki w kierunku pobliskiego lasu bądź szukała schronienia w przygotowanych kryjówkach. Napastnicy wycofali się w późnych godzinach nocnych.

Dzień po zbrodni do Szerokiego Pola przybyła niemiecka żandarmeria i żołnierze węgierscy, którzy zmusili Ukraińców z okolicznych wsi do pogrzebania zabitych oraz ewakuowali ocalałych Polaków do Doliny. Według różnych szacunków zamordowano od 58 do 100 osób.