Skręcenie to rodzaj urazu polegującego na przekroczeniu naturalnego, fizjologicznego zakresu ruchomości stawu. Skręceniu mogą towarzyszyć również innego rodzaju dolegliwości, na przykład: 

• uszkodzenie torebki stawowej
• uszkodzenie chrząstki stawowej
• uszkodzenie więzadeł
• uszkodzenie przyczepów ścięgien
• uszkodzenie kości 

Do skręceń dochodzi w wielu sytuacjach i jesteśmy narażeni na nie każdego dnia – wystarczy tylko jeden nieostrożny ruch, aby doszło do urazu. 

Jednym z najpopularniejszych rodzajów skręceń jest skręcenie kostki, czyli stawu skokowego. Kiedy najczęściej do niego dochodzi? Jakie są jego objawy? Czy po skręceniu kostki konieczna jest rehabilitacja? 

Kiedy dochodzi do skręcenia kostki?

Do skręcenia kostki, czyli stawu skokowego dochodzi wtedy, gdy zakres ruchomości stawu skokowego zostaje przekroczony. Wówczas staw znajduje się w nienaturalnej – nieanatomicznej pozycji, co wywołuje szereg nieprzyjemnych objawów. 

Główną przyczyną skręceń kostki są gwałtowne, niekontrolowane ruchu, na przykład przy uprawianiu sportów, nieuważnym stawianiu kroków, podczas chodzenia po śliskich nawierzchniach, na przykład po lodzie. Także skręcenie kostki może być efektem chodzenia w butach na wysokich obcasach. 

Objawy skręcenia kostki:

• ostry ból występujący w okolicy stawu
• ograniczenie ruchomości stawu
• obrzęki i wylewy w przypadku uszkodzenia torebki stawowej
• odczuwane ciepło skóry w okolicy stawu 

Podział kliniczny skręcenia kostki

Skręcenie kostki może być niewielkie, ale może również dojść do poważniejszych uszkodzeń tkanek w okolicy stawu. 

Skręcenie stawu skokowego I stopnia oznacza tylko naciągnięcie torebki i więzadeł stawu. Powoduje ból, ale nieprzyjemne dolegliwości szybko ustępują, dlatego poszkodowany nie musi często korzystać z pomocy lekarskiej. 

Skręcenie stawu skokowego II stopnia polega na rozerwaniu torebki stawowej oraz częściowym przerwaniu więzadeł. Najczęściej rozpoznane jest po pojawiającym się obrzęku i krwiaku. Staw może mieć też mniejszą stabilność. Konieczna jest wtedy wizyta u lekarza oraz potrzebna może być rehabilitacja stawu. 

Skręcenie stawu skokowego III stopnia wiąże się z przerwaniem więzadeł i torebki stawowej. Towarzyszy temu przenikliwy ból uniemożliwiający chodzenie. Wówczas najczęściej stopa jest umieszczana w gipsie, a potem w odpowiednim stabilizatorze. Dodatkowo konieczne mogą być specjalne zastrzyki oraz rehabilitacja, aby staw mógł powrócić po urazie do pełnej ruchomości. 

Leczenie skręceń kostki – stawu skokowego

Metoda leczenia skręceń kostki – stawu skokowego jest zależna od stopnia uszkodzenia stawu. W diagnostyce stosuje się wtedy badania USG, które pozwalają na określenie stopnia skręcenia stawu. 

Pierwszą pomocą przy skręceniu stawu skokowego, a także innych stawów jest unieruchomienie wszystkich kości, które tworzą staw. Następnie, gdy objawy nie ustępują, należy udać się do lekarza. 

Leczenie polega najczęściej na unieruchomieniu stawu opatrunkiem gipsowym lub opaską elastyczną. Niekiedy konieczne jest również usunięcie krwiaka przez opróżnienie stawu. 

W przypadku skręceń kostki II oraz III stopnia może być także konieczna odpowiednia rehabilitacja. Jej celem jest przywrócenie stawowi skokowemu odpowiedniej ruchomości przez wzmocnienie mięśni strzałkowych, które zapewniają stopie właściwą pozycję. Dzięki temu można zapobiegać również podobnym urazom w przyszłości. 

Najczęściej rehabilitacja kostki po skręceniu polega na wykonywaniu odpowiednich ćwiczeń zaleconych przez rehabilitanta. 

Po skręceniu kostki wraz z przerwaniem lub naderwaniem więzadeł i torebek stawowych mogą pojawić się również powikłania, na przykład takie jak przewlekła niestabilność stawu skokowego. Właśnie dlatego konieczne jest skorzystanie z fachowej pomocy lekarskiej oraz rehabilitacji, a także postępowanie zgodnie z zalecaniami specjalistów, aby zapobiegać tego rodzaju powikłaniom. 

Artykuł powstał we współpracy z Centrum Rehabilitacji rehaorthopedica.pl z Krakowa.