Stanisław Sierakowski - pierwszy prezes Związku Polaków w Niemczech

Urodził się 9 marca 1881 r. w Poznaniu. Pochodził z zamożnej rodziny właścicieli ziemskich, posiadającej majątki w Waplewie na Powiślu i Osieku. Uczęszczał do gimnazjum w Chełmnie, za działalność w kółku filomatów spędził tydzień w pruskim więzieniu. Studiował na uniwersytetach w Berlinie i Brukseli.

Pod koniec I wojny światowej został członkiem Podkomisariatu Naczelnej Rady Ludowej na Prusy Królewskie, Warmię i Pomorze. Był kierownikiem akcji przygotowawczej do plebiscytu narodowościowego na Warmii. Po przegranym w lipcu 1920 r. plebiscycie pozostał w Waplewie, które znalazło się w Prusach.

Po 1919 r. współtworzył Związek Polaków w Prusach Wschodnich, a od 1922 Związek Polaków w Niemczech. Wybrany jego pierwszym prezesem, pełnił funkcję konsula generalnego w Kwidzynie.

W latach 1921–1928 sprawował mandat posła do sejmu pruskiego wybieranego z listy krajowej mniejszości narodowych. Był również właścicielem oraz wydawcą miesięcznika Kulturwehr. Wraz z żoną Heleną prowadził działalność na rzecz rozwoju polskiej oświaty powszechnej, m.in. poprzez zakładanie szkół na Powiślu.

Po dojściu Hitlera do władzy został zmuszony do opuszczenia Niemiec. Przeniósł się do Polski i osiadł w majątku w Osieku. 20 października 1939 r. został aresztowany przez Selbstschutz. Więziony w rypińskim więzieniu, po kilku dniach tortur został zamordowany wraz z żoną, córką i jej mężem.