Objawienia Matki Bożej ze Scoglio. Czy zostały uznane przez Kongregację Nauki i Wiary?

,,Nihil obstat'' to formula umieszczana na wydawnictwach kościelnych, oznaczająca zgodę na publikację. W tym przypadku dotyczy ona stanowiska Stolicy Apostolskiej w sprawie objawień Matki Bożej ze Scoglio, zgłaszanych przez Cosimo Fragomeniego z włoskiej Kalabrii. W 1968 roku Maryja miała ukazywać mu się przez cztery dni i skierować do niego m.in. słowa: „W tym miejscu Bóg chce otworzyć okno do nieba, chce objawić swoje miłosierdzie!”. Głos miał zabrzmieć z ogromnej skały porośniętej bujnymi zaroślami, stąd nazwa Matki Bożej ze Scoglio, czyli Skały.

„W zsekularyzowanym świecie, w którym żyjemy, w którym tak wielu spędza życie bez żadnego odniesienia do transcendencji, pielgrzymi, którzy przybywają do Sanktuarium na Skale, są potężnym znakiem wiary” – napisał kard. Victor Manuel Fernández, prefekt Dykasterii Nauki Wiary w odpowiedzi na list miejscowego ordynariusza bp. Francesco Olivy z 3 czerwca. Potwierdza w nim „Nihil obstat" zaproponowane przez biskupa w odniesieniu do wydarzeń wokół diecezjalnego Sanktuarium Matki Bożej ze Scoglio, znajdującego się w Santa Domenica di Placanica we włoskiej Kalabrii.

Cosimo Fragomeni, który miał być świadkiem cudownego objawienia, uważa, że Maryja wzywa do nawrócenia i modlitwy, wyrażając pragnienie, aby ta kalabryjska miejscowość przekształciła się w wielkie centrum duchowości, w którym ludzie mogą spotkać się z Bożym miłosierdziem. Mężczyzna oczyścił też teren wokół skały i umieścił tam marmurową figurę Maryi. Miejsce, nazywane „włoskim Lourdes”, każdego roku odwiedza nawet około 600 tysięcy pielgrzymów z wszystkich kontynentów.

Rosnący napływ pielgrzymów doprowadził do powstania kaplicy, a następnie do wybudowania w tym miejscu dużego sanktuarium. W 2016 r. biskup Locri-Gerace, Francesco Oliva, podniósł to miejsce kultu do rangi sanktuarium diecezjalnego pod wezwaniem Matki Bożej ze Scoglio, a w 2017 r. powierzył opiekę nad nim Misjonarzom Ewangelizacji.

Dekret Dykasterii Nauki Wiary docenił wartości duszpasterskie tego miejsca, pozytywnie ocenił promowanie go, jako miejsca działnośi duszpasterskiej - pielgrzymek, zgromadzeń i spotkań modlitewnych. Nie potwierdził jednak wersji o nadprzyrodzonym charakterze tego miejsca, wierni też nie są zobowiązani do wiary w jego cudowną moc.

Źródło: Vatican News