Niemcy mają poważny problem. Chodzi o...
Spośród wielu tysięcy osób ubiegających się o azyl, które przybyły nielegalnie z Niemiec do Włoch, Niemcom w ciągu ostatniego półtora roku udało się sprowadzić dokładnie trzynaście osób, ponieważ wyjechały one dobrowolnie. Włochy całkowicie blokują deportacje, a rząd federalny nie widzi końca tej praktyki.
Dopóki migranci nie zostaną zarejestrowani we Włoszech i będą mogli dalej podróżować, Republika Federalna ma związane ręce. Ponieważ jeśli przybędą tutaj niezarejestrowani i wystąpią o azyl, za przeprowadzenie procedury azylowej odpowiadają wówczas Niemcy. Jeśli proces przebiegnie pomyślnie, Jeśli proces przebiegnie pomyślnie, danej osobie przyznaje się prawo do stałego pobytu i łączenia rodzin. Natomiast jeżeli wniosek zostanie odrzucony, wtedy okres oczekiwania wydłuża się o kilka lat, lecz nadal istnieje duża szansa na uzyskanie prawa stałego pobytu i niemieckiego paszportu.
Około połowa osób ubiegających się o azyl przybywa do Niemiec bez rejestracji w pierwszym państwie UE, do jakiego przyjeżdżają. Ale co roku przybywają tu także tysiące osób ubiegających się o azyl, które wcześniej zarejestrowano we Włoszech. Niemcy mogłyby deportować tę grupę z powrotem do Włoch za wyjątkiem ludzi ubiegających się o azyl, które mają już członków rodziny w Niemczech lub jeśli istnieje podejrzenie, że same są nieletnie.
Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (BMI) wyjaśnia WELT, że 13 przypadków przekazania nielegalnych imigrantów na podstawie zasad tzw. porozumienia dublińskiego odbyło się na zasadzie dobrowolnej zgody wyrażonej przez te osoby. Porozumienie dublińskie stanowi, że w przypadku osób ubiegających się o azyl za procedurę odpowiada zasadniczo państwo UE pierwszego wjazdu a tych, którzy kontynuują podróż, należy zawrócić z powrotem. Poza tymi bardzo wyjątkowymi przypadkami Włochy od grudnia 2022 roku całkowicie zablokowały deportacje i nie zamierzają rozpatrywać żadnych spraw w oparciu o porozumienia z Dublina.
W rzeczywistości Włochy od kilku lat zmagają się z problemem imigrantów masowo składających wnioski o przyznanie azylu. W 2023 r. we Włoszech złożono około 136 000 wniosków o azyl. Pod rządami narodowo-konserwatywnej premier Georgii Meloni, która zdobyła poparcie dzięki postulatowi ścisłej kontroli imigracji, liczba wniosków o azyl we Włoszech wzrosła najbardziej od 2015 r, gdy odnotowano ich 84 000, a w 2016 r. około 121 000. Dla porównania, w Niemczech w 2023 wpłynęło 352 000 wniosków, w 2015 - 442 000 i w 2016 - 722 000, tyle że spora część przybyszów nie czekała na zakończenie procedury, a przemieszczała się dalej i prawie zawsze osiadała w Niemczech na stałe.
Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców UNHCR szacuje, że do końca 2023 r. w Niemczech znajdzie się niemal 2,6 mln uchodźców lub osób znajdujących się w sytuacji podobnej do uchodźcy, a w przypadku Włoch liczba ta wyniesie prawie 300 000. Stawia to notorycznie zadłużone państwo śródziemnomorskie znacznie przed większością pozostałych krajów UE, ale wciąż daleko w tyle za Niemcami, z którymi Rzym zawiesił deportacje z powodu przeciążenia administracyjnego.
Na pytanie, kiedy Włochy ponownie wywiążą się ze swoich zobowiązań, Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych odpowiedziało, że rząd pozostaje w ciągłym kontakcie z Rzymem w celu ponownego umożliwienia przekazywania osób do Włoch w ramach procedury dublińskiej. Obecnie minister spraw wewnętrznych Faeser i kanclerz Olaf Scholz z SPD żywią nadzieję, że przyjęta wiosną reforma azylowa UE znacząco ograniczy nielegalną migrację poprzez umożliwienie zastosowania procedury transferu powrotnego imigrantów. Na pytanie, kiedy Faeser spodziewa się pierwszych efektów działania reformy, ministerstwo odpowiedziało, że uproszczone procedury powiadamiania określone w rozporządzeniu o azylu wejdą w życie w czerwcu 2026 r.
System dubliński został wprowadzony w zamian za ograniczenie swobody przemieszczania się w strefie Schengen, tak aby zniesienie kontroli granicznych przestało doprowadzać do sytuacji, w której osoby przyjeżdżające bezprawnie do Unii nie przechodziły z jednego kraju do następnego, składając wszędzie wnioski o azyl i pobierając świadczenia socjalne w kilku bądź nawet kilkunastu miejscach.
Zgodnie z raportem Eurostatu w 2023 r. we wszystkich krajach UE dokonano łącznie jedynie 14 414 transferów w oparciu o porozumienia dublińskie, czego 4269 (30% całości) w Niemczech.
