Papież Franciszek nie żyje. W trumnie zamknięto ważny dokument

Śmierć Papieża Franciszka zasmuciła wiernych na całym świecie. Dziś, 26 kwietnia w Watykanie odbywa się pogrzeb Papieża Franciszka. Wcześniej ciało Ojca Świętego w bazylice Świętego Piotra miał miejsce obrzęd zamknięcia trumny Papieża. Do trumny papieskiej włożono woreczek z monetami, a także dokument, w którym przeczytać można życiorys i osiągnięcia Papieża Franciszka. Zdecydowano się pokazać jego treść. 

Napisano m.in, że „wędrując z nami jako pielgrzym nadziei, przewodnik i towarzysz drogi ku ostatecznemu celowi, do którego wszyscy jesteśmy powołani — Niebu, 21 kwietnia Roku Świętego 2025, o godzinie 7:35 rano, gdy światło Paschy oświetlało drugi dzień Oktawy, w Poniedziałek Wielkanocny, umiłowany Pasterz Kościoła Franciszek przeszedł z tego świata do Ojca”. 

Następnie pisano o życiu Papieża Franciszka zanim został Papieżem. Napisano kiedy się urodził i kim byli jego rodzice. 

„Urodził się w Buenos Aires 17 grudnia 1936 roku jako syn emigrantów z Piemontu: jego ojciec Mario był księgowym i pracownikiem kolei, a matka, Regina Sivori, zajmowała się domem i wychowaniem pięciorga dzieci”

-możemy przeczytać. 

Później napisano o kapłańskiej drodze od przyjęcia święceń poprzez wybór Papieża. Przyznano, że „przyjął imię Franciszek, pragnąc, na wzór świętego z Asyżu, troszczyć się przede wszystkim o najuboższych na świecie”, a następnie dodano, iż był bliski „ostatnim i odrzuconym przez społeczeństwo." 

Napisano również, że Ojciec Święty  „z niezłomną gorliwością pełnił posługę Piotrową, wspierając dialog z muzułmanami i przedstawicielami innych religii, czasem zapraszając ich na wspólne modlitwy i podpisując deklaracje na rzecz zgody między wyznawcami różnych wiar”.

Przypomniano czasy pandemii COVID-19, kiedy Papież sam modlił się na placu Świętego Piotra. Wspomniano też o ostatnich latach wojny na Ukrainie i Bliskim Wschodzie. W dokumencie przeczytać możemy o wielu dokonaniach Papieża Franciszka. „Nauczanie doktrynalne Papieża Franciszka było bardzo bogate. Świadek prostego i pokornego stylu, opartego na otwarciu na misyjność, apostolskiej odwadze i miłosierdziu, dbający o unikanie niebezpieczeństwa autoreferencyjności i duchowej światowości w Kościele” - podkreślono.