APEL WOLNYCH NARODÓW EUROPY I ŚWIATA DO UCZESTNIKÓW SZCZYTU KLIMATYCZNEGO ONZ

- Uważamy, że polityka klimatyczna ONZ i pakiet klimatyczny UE są przejawem przemocy strukturalnej bogatych państw zachodu wobec krajów znajdujących się na innym poziomie rozwoju gospodarczego i przemysłowego - napisali uczestnicy ANTY-SZCZYTU KLIMATYCZNEGO w Apelu wolnych narodów do uczestników Szczytu Klimatycznego ONZ. Prezentujemy pełną jego treść.  

APEL WOLNYCH NARODÓW EUROPY I ŚWIATA  
DO UCZESTNIKÓW SZCZYTU KLIMATYCZNEGO ONZ COP 19:
ZREWIDUJMY GLOBALNĄ POLITYKĘ KLIMATYCZNĄ!

Nadszedł czas, aby zadać trzy fundamentalne pytania. Na jakich podstawach naukowych jest prowadzona bieżąca polityka wobec tzw. zmian klimatu? Jakie efekty przyniosła dotychczasowa alarmistyczna polityka walki z „globalnym ociepleniem”? Jakie społeczne i gospodarcze koszty przynosi światu polityka wobec zmian klimatu narzucana przez ONZ?

Nie istnieją naukowe dowody na występowanie tzw. globalnego ocieplenia, ani na wzrost poziomu wód w wyniku wzrastających temperatur, ani także na związek większego stężenia dwutlenku węgla w atmosferze z wzrostem temperatur. Przez ostatnie dwie dekady mieliśmy do czynienia z kompromitacją naukowców związanych z Międzyrządowym Panelem ds. Zmian Klimatu (IPCC), których modele komputerowe zmian klimatycznych okazały się całkowicie błędne i którzy nie potrafili dowieść, że człowiek przyczynia się do występowania efektu cieplarnianego.

 
Protokół z Kioto okazał się fiaskiem, bowiem zamiast redukcji emisji gazów cieplarnianych skutkował on wzrostem emisji dwutlenku węgla.  89 proc. światowej emisji CO2 generują kraje spoza Unii Europejskiej, a kraje objęte protokołem z Kioto odpowiadają za zaledwie 27 proc. emisji. Najwięksi emitenci (Chiny – 25 proc. światowej emisji, USA – 19 proc. Indie – 6 proc.) nie uczestniczą w „walce o klimat”. Z ustaleń Protokołu wycofała się Kanada, wkrótce uczyni to najpewniej Australia.

Największymi beneficjentami polityki klimatycznej ONZ i pakietu klimatycznego UE są bogate i rozwinięte kraje nie uczestniczące w ograniczeniach środowiskowych narzucanych przez te gremia. Największymi przegranymi są rozwijające się kraje, których gospodarki oparte są na węglu, które zostały zmuszone do wdrażania horrendalnych restrykcji środowiskowych narzuconych przez ONZ i Unię Europejską.

Uważamy, że polityka klimatyczna ONZ i pakiet klimatyczny UE są przejawem przemocy strukturalnej bogatych państw zachodu wobec krajów znajdujących się na innym poziomie rozwoju gospodarczego i przemysłowego. Szczególnie takich państw jak Polska i inne kraje Europy Środkowo-Wschodniej, które opierają swoją gospodarkę na spalaniu paliw kopalnych i posiadających przewagę konkurencyjną wobec Zachodu w postaci taniego, własnego źródła energii (węgiel kamienny i brunatny).

W imię cynicznych interesów gospodarczych, w celu zniszczenia konkurencyjnych gospodarek, przy pomocy międzynarodowej biurokracji, organizacji reprezentujących skrajne poglądy na ochronę środowiska, z wykorzystaniem manipulacji medialnych promuje się ideologię „globalnego ocieplenia” i zaostrza regulacje ekologiczne.

Zgromadzeni w dniu 10 listopada 2013 roku w Warszawie przedstawiciele ruchów narodowych, związkowych, branżowych, wolnorynkowych i środowisk naukowych wzywają uczestników rozpoczynającego się 11.11.2013 w Warszawie Szczytu Klimatycznego ONZ COP 19 (Konferencji Stron Konwencji) do:

1. Rzetelnego rozliczenia zobowiązań przyjętych przez poszczególne państwa w ramach protokołu z Kioto, jako gwarancji przestrzegania zasady pacta sunt servanda i podstawy wiarygodności sygnatariuszy ewentualnego nowego porozumienia;

2. Zaprzestania prac nad kolejnymi konwencjami i celami redukcyjnymi do czasu osiągnięcia konsensusu naukowego wokół zjawiska tzw. globalnego ocieplenia i znaczenia aktywności człowieka dla tzw. efektu cieplarnianego;

3. Wprowadzenia zasady, iż nowa konwencja klimatyczna ONZ wejdzie w życie tylko, jeśli podpiszą ją państwa odpowiadające za co najmniej 2/3 światowej emisji  gazów cieplarnianych (w tym najwięksi emitenci – USA, Chiny, Indie, Kanada, Rosja).

4. Wprowadzenia rabatu redukcyjnego w ewentualnej nowej konwencji klimatycznej dla krajów będących w trakcie procesu transformacji gospodarczej, których miks energetyczny w ponad 50 proc. opiera się na paliwach wysokoemisyjnych.”

Źródło: informacja prasowa, AG