Święty Jan Paweł II o Solidarności

1 maja warto przypomnieć sobie jak w czasach dyktatury Jaruzelskiego, kiedy komuniści, dziś strojący się w piórka obrońców praw człowieka, odbierali przemocom Polakom podstawowe prawa i wolności obywatelskie, święty Jan Paweł II wspierał opór Polaków wobec tyrani komunistycznej partii i bezpieki.

Podczas swojej pielgrzymki w Kanadzie 14 listopada 1984 święty Jan Paweł II uznał misje polskiej Solidarności za doskonały przykład właściwego szacunku dla godności człowieka. Święty papież Polak stwierdził że "w latach osiemdziesiątych, naród polski usiłował dopisać treść, która jest jednorodna z Deklaracją Praw Człowieka. Napis ''Solidarność'' jest symbolem takiego właśnie porządku, w którym człowiek znajduje się w centrum. Godność człowieka i prawa człowieka są kryterium tworzenia organizacji pracy i kultury, życia społecznego, życia narodowej wspólnoty. I dlatego odnosimy się z czcią do tego słowa, do tego symbolu, do tej rzeczywistości. Myślę, że na drodze dziejowej, którą idzie nasz naród a która nie jest drogą łatwa, zwłaszcza w ostatnich pokoleniach, to słowo dopisuje jakąś treść jednorodna, stanowi etap wynikający z tych samych przesłanek, służący tym samym dążeniom, jakie ożywiają nasze dzieje. Chcemy bowiem być sobą i żyć życiem własnym".

11 listopada 1996 roku Ojciec Święty nazwał Solidarność historycznym zrywem polskich robotników który ,,dzięki solidarnej postawie ludzi pracy" doprowadził ,,w roku 1989" do radykalnej zmiany społecznej í politycznej na naszym kontynencie. Zrywem który ,,przyniosły wolność, suwerenność í niepodległość Polsce í narodom Europy Środkowej po długich dziesiątkach lat rządów totalitarnego systemu komunistycznego". Zrywem, dzięki "któremu Polska i Europa stanęły wówczas w obliczu nowej rzeczywistości i ogromnej szansy dziejowej".

Już po latach od transformacji ustrojowej, w 2003 roku, w rocznice odzyskania niepodległości, święty Jana Pawła II mówił, że demokratyczna opozycja w PRL przeciwstawiała się "programowemu zabijaniu wolności człowieka, poniżaniu jego godności i odmawianiu mu podstawowych praw". I "z tego sprzeciwu" zrodziła się Solidarność. Solidarność która w nawiązywała "do tej wolności, która w 1918 r. znalazła swój zewnętrzny, polityczny wyraz, a zrodziła się z wewnętrznej wolności poszczególnych obywateli rozczłonkowanej Rzeczypospolitej i z duchowej wolności całego narodu". "Ta wolność ducha, choć tłumiona od zakończenia II wojny światowej i paktów jałtańskich, przetrwała i stała się fundamentem pokojowych przemian w naszym kraju, a potem w całej Europie, jakie dokonały się także dzięki ''Solidarności''".

Jan Bodakowski

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.