Być przygotowanym na ponowne przyjście Jezusa, to znaczy...
/
Medytacje ewangeliczne z dnia 17 listopada 2017 roku, Łk 17, 26-37Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba „deszcz ognia i siarki” i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.
Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą razem mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona».
Pytali Go: «Gdzie, Panie?» On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».
Każdy z nas jest w jakiś sposób osadzony w swojej ziemskiej rzeczywistości. Każdego dnia mamy tyle rzeczy do załatwienia, tyle trosk zaprząta nasze myśli. Gdy Jezus powtórnie przyjdzie na ziemię będzie podobnie - nadal będziemy prowadzić nasze zwykłe codzienne życie, pracować, żenić się, jeść, pić, budować. A ponieważ przyjdzie niespodziewanie, możemy zadać sobie pytanie, w jakiej może nas zastać sytuacji? Nie chodzi tu o to, co akurat będziemy robić, a raczej na ile jesteśmy do tego przywiązani.
Czy nadal, do samego końca będziemy się kurczowo trzymać naszych ziemskich spraw, starając się je wszystkie zachować? Czy może będziemy w stanie wypuścić je z rąk wiedząc, jak są nieważne? Jezus mówi nam, że kto będzie starał się zachować swoje życie - straci je, ten zaś, kto je straci - zachowa je, bo ostatecznie tylko życie wieczne się liczy. Bądźmy zawsze przygotowani, żebyśmy troskę o swoje życie wieczne przedkładali nad wszystko inne i mogli je zachować.
Źródło: prawy.pl
