Medytacje ewangeliczne z dnia 18 lutego 2018 roku, Mk 1, 12-15. Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Czterdzieści dni na pustyni. Obok tylko anioły i... zwierzęta. Całe czterdzieści dni odcięcia się od świata w umartwieniu. Jakież wielkie musiał odczuwać pokusy... Wyobraźmy sobie, że to my mamy przez czterdzieści dni w milczeniu odpierać ataki szatana, który wykorzystuje każdą naszą najmniejszą słabość. W życiu codziennym jest to niezmiernie trudne, a co dopiero w tak ekstremalnej sytuacji, jak ta opisana w Ewangelii. Nie ulec podszeptom złego mimo że znużeni jesteśmy i zmęczeni, rozdrażnieni trudami, jakie przychodzi nam znosić, niekiedy może nawet nie dający sobie rady w otaczającej nas rzeczywistości. Jakże daleko nam do Jezusa, który potrafił wszystko przyjąć w pokorze, cichości serca i milczeniu. Czterdzieści dni duchowej formacji, przebywania sam na sam z Panem Bogiem i całkowite oddanie się Jego opiece – takich rekolekcji potrzebuje każdy z nas, by inaczej spojrzeć na świat i nabrać sił do zmierzenia się z czekającymi wyzwaniami. Wprawdzie rozpoczęliśmy Wielki Post, ale niewielu z nas spędzi przynajmniej jego część np. na rekolekcjach ignacjańskich. Pewnie będzie sukcesem, jeżeli dotrzymamy wielkopostnych postanowień i weźmiemy udział w rekolekcjach parafialnych, a przecież każdy z nas potrzebuje zdecydowanie więcej, aby nie zatracić się w doczesności i nie zapomnieć o ostatecznym celu naszej ziemskiej pielgrzymki.