Soros nie był pierwszy

Jednym z kontrowersyjnych tematów poruszonych przez Kevina MacDonalda w jego doskonałej pracy „Kultura krytyki" (wydanej przez wydawnictwo  Aletheia) jest zaangażowanie Żydów w kształtowanie polityki imigracyjnej w USA. Kwestia ta pokazuje, że oskarżany o wspieranie islamskiej imigracji do Europy (w celu zniszczenia państw narodowych) George Soros (z domu Schwartz) wcale nie jest prekursorem takich działań i można dostrzec, że w wspieranie imigracji zaangażowane są też i inne środowiska żydowskie w innych krajach. O sile lobby żydowskiego w USA świadczy, zdaniem Kevina MacDonalda to, że „w Stanach Zjednoczonych działa obecnie około 300 narodowych organizacji żydowskich, których łączny [roczny] budżet sięga sześciu miliardów dolarów – sumy przekraczającej (...) dochód narodowy brutto połowy państw należących do ONZ". Zdaniem Kevina MacDonalda po II wojnie światowej Żydzi narzucili Amerykanom nową tożsamość, taką politykę imigracyjną jaka była korzystna dla Żydów nie dla Amerykanów. Liberalna polityka imigracyjna USA miała po pierwsze umożliwić Żydom z innych krajów znalezienie w USA azylu, a po drugie miała zaprowadzić w USA wielokulturowość, rozbić jedność cywilizacyjną amerykańskiego społeczeństwa, którą Żydzi postrzegali jako zagrożenie. Wielokulturowość zapewniła Żydom w USA to, że nie powstał amerykański ruch polityczny krytyczny wobec Żydów i gdy nawet powstanie to będzie zbyt słaby by zagrozić interesom żydowskim w Stanach Zjednoczonych. Liberalna politykę imigracyjną w USA propagowali neokonserwatyści, czyli Żydzi trockiści, którzy pewnego dnia uznali, że staną się intelektualnym zapleczem dla amerykańskiej prawicy. Według Kevina MacDonalda Żydzi równocześnie popierając liberalną politykę imigracyjną w USA zamykali się w swojej społeczności, kładąc nacisk na to by amerykańscy Żydzi żenili się tylko z amerykańskimi Żydówkami. Jak twierdzi Kevin MacDonald Żydzi dążą do wielokulturowości w USA poprzez: politykę (legislacje i lobbing), naukę (działalność intelektualistów i szkół wyższych), wpływy w wspólnotach religijnych, wspieranie Afroamerykanów jako siły politycznej i kulturowej, oraz poparcie środowiska homoseksualistów. Kevin MacDonald stwierdził w swej pracy, że Żydzi biorą „udział w organizowaniu Afroamerykanów jako siły politycznej służącej żydowskim interesom [po]przez osłabianie politycznej i kulturowej hegemonii nieżydowskich Amerykanów pochodzenia europejskiego". Wspierając Afroamerykanów od początków XX wieku Żydzi mieli na celu realizację swoich celów a nie realizacje celów Afroamerykanów. Działania Żydów na rzecz niszczenia tożsamości kulturowej nie są niczym nowym, Kevin MacDonald głosi, że w XIX wieku Żydzi finansowali kampanie na rzecz laicyzacji by Stany Zjednoczone straciły swój protestancki charakter. Podobnie „we Francji i w Niemczech Żydzi starali się pozbawić Kościół katolicki i kościoły protestanckie władzy nad oświatą publiczną, podczas gdy z punktu widzenia gojów chrześcijaństwo było istotnym składnikiem tożsamości narodowej (...) między innymi te działania Żydów sprawiły, że antysemici powszechnie uważali ich za niszczycieli tkanki społecznej". Zdaniem Kevina MacDonalda Żydzi wspierali liberalizację przepisów imigracyjnych we Francji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Kanadzie i Australii. Wiązało się to z tym, że „we wszystkich krajach zachodu, a zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych Żydzi mają ogromną władze i wpływy". Wyjątkowo pozycja Żydów w USA wynika z zmonopolizowania przez nich bogactwa w USA. Społeczność Żydowska w USA stanowiąca tylko 2,4% amerykańskiej populacji, jest dziesięciokrotnie bogatsza od innych Amerykanów. Stanowiący 2,4% amerykańskiej populacji Żydzi stanowią 50% dyrektorów spółek giełdowych, 40% studentów najlepszych uczelni amerykańskich. Wsparcie dla lewicowych projektów społecznych ze strony Żydów w USA widać też w tym, że 50% swoich datków na politykę kierują do demokratów, a tylko 25% na republikanów. Społeczność żydowska w USA jest jednomyślna w sprawach wsparcia dla Izraela, diaspory żydowskiej w innych krajach, wsparcia dla liberalnej polityki imigracyjnej, laicyzacji i aborcji. Podstawą żydowskiego sukcesu w USA jest wzajemna współpraca. Inne nacje w USA nie mają takich wpływów jak Żydzi. Amerykańscy Żydzi kontrolują w USA 26% władz, mediów, uniwersytetów, korporacji, w tym 40% mediów, finansów, adwokatury, elit intelektualnych i przemysłu rozrywkowego. Kevin MacDonald uważa, że Żydzi są nieprzystosowani do „zachodnich form organizacji społecznej", choć doskonale potrafią manipulować. W swojej społeczności opowiadają się za judaizacją ustroju społecznego, podporządkowaniem życia cywilnego religii i równocześnie na Zachodzie wspierają laicyzacje mającą wyrugować chrześcijaństwo z życia społecznego. W Izraelu Żydzi wspierają szowinizm oraz rasizm, i równocześnie na zachodzie wspierają niszczenie tożsamości kulturowej. W perspektywie ewolucjonistycznej - według Kevina MacDonalda - dla ludzi ważny jest egoizm etniczny, będący uniwersalnym źródłem tożsamości w świecie współczesnym. Konflikt etniczny w perspektywie ewolucjonistycznej jest naturalny: albo będzie się walczyć o swoje, albo będzie się zdominowanym.