Zamordowany w trakcie śledztwa. Władysław Galica ps. „Poręba”

Uczestnik walk z Ukraińcami i bolszewikami, w wolnej Polsce oficer zawodowy. W czasie okupacji działał w ZWZ-AK, był głównym inspektorem Służby Ochrony Powstania w Komendzie Głównej. Aresztowany przez gestapo i osadzony na Pawiaku, 7 września 1943 r. został zamordowany w trakcie śledztwa. Władysław Galica urodził się 20 września 1900 r. w Chicago. W 1904 r. przyjechał z rodzicami do Polski. Ukończył III Gimnazjum w Krakowie. Od listopada 1917 r. był żołnierzem Polskiego Korpusu Posiłkowego w Austrii. Po jego rozwiązaniu w lutym 1918 r. był internowany na Węgrzech. Zbiegł dwa miesiące później i powrócił do Krakowa. W listopadzie 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-ukraińskiej służył w 4. pułku piechoty, był dwukrotnie ranny. W 1919 r. w czasie walk z bolszewikami dowodził plutonem karabinów maszynowych 6. pułku piechoty. W 1920 r. ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie, następnie był instruktorem wojskowym. Od maja 1921 r. był oficerem ordynansowym 14. Brygady Piechoty. W 1932 r. awansował do stopnia kapitana. W tym samym roku rozpoczął służbę w 69. pułku piechoty w Gnieźnie. Ukończył też studia w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportu w Warszawie. Od 1938 r. był wykładowcą i instruktorem w Ośrodku Wyszkolenia Rezerw Piechoty w Różanie. Podczas kampanii wrześniowej w stopniu majora dowodził III batalionem 116. Pułku Piechoty 41. Rezerwowej Dywizji Piechoty. Po klęsce trafił do niewoli, z której zbiegł w 1940 r. Na terenie Małopolski organizował struktury konspiracyjne. Stanął na czele sztabu Okręgu Kraków Związku Walki Zbrojnej. Zagrożony dekonspiracją został wiosną 1941 r. przeniesiony do Warszawy. Od lipca 1941 r. był głównym inspektorem Służby Ochrony Powstania w Komendzie Głównej ZWZ - specjalnej struktury wojskowej przeznaczonej w trakcie planowanej akcji powstańczej do służby ochronno-wartowniczej i garnizonowej. W czerwcu 1943 r. podczas spotkania w lokalu konspiracyjnym aresztowało go gestapo. Przetrzymywany na Pawiaku został zamordowany 7 września 1943 r. w trakcie śledztwa. Ppłk Władysław Galica był wielokrotnie odznaczany, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari i pośmiertnie Krzyżem Armii Krajowej. Źródło: malopolskawiiwojnie.pl