75. rocznica męczeńskiej śmierci Sługi Bożego Konstantyna Kreffta – budowniczego kościołów

Dzięki jego zaangażowaniu w okresie międzywojennym wybudowano trzy nowe świątynie w pomorskich parafiach w Sopocie, Piecach pod Stargardem Gdańskim i w Tucholi. Jako sympatyk endecji otwarcie krytykował władze sanacyjne za sytuację w kraju. Zmarł 11 czerwca 1940 r. w niemieckim obozie zagłady w Stutthofie.

Konstantyn Krefft przyszedł na świat 7 marca 1867 r. w Lubni k. Brus na Kaszubach. Tam uczęszczał do szkoły podstawowej, następnie kształcił się w gimnazjum w Chojnicach, gdzie był członkiem organizacji filomatów. Po złożeniu egzaminu dojrzałości rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie.

Święcenia kapłańskie otrzymał w 1893 r. Kontynuował studia z dziedziny katechetyki i homiletyki na uniwersytecie we Fryburgu Badeńskim. Pracę duszpasterską rozpoczął jako wikary w Grudziądzu, później pracował w kościele pw. św. Brygidy w Gdańsku.

W latach 1899-1901 był administratorem parafii w Bytowie, następnie pierwszym kuratusem w Sopocie, gdzie w 1902 r. przyczynił się wybudowania kościoła „Stella Maris”. W 1904 r. został przeniesiony jako proboszcz do parafii w Zblewie pod Stargardem Gdańskim. Dzięki jego zaangażowaniu utworzono nową parafię w Piecach i wybudowano tam kościół.

Aktywnie działał w polskich towarzystwach kulturalnych i społecznych. W 1905 r. założył Bank Ludowy, którego był prezesem. W latach 1918-1919 był członkiem Towarzystwa Czytelni Ludowych na powiat starogardzki, gdzie własnym sumptem zakładał biblioteki.

Po 23 latach pracy duszpasterskiej w Zblewie, w 1927 r. objął probostwo w Subkowach w dekanacie Tczew, a od 1930 r. był proboszczem parafii Tuchola, gdzie także udało mu się wybudować nową świątynię.

Prócz tego działał w Akcji Katolickiej, w Stowarzyszeniu Charytatywnym św. Wincentego á Paulo, promował działalność Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej, Żywego Różańca, Sodalicji Mariańskiej i III Zakonu św. Franciszka. Był autorem kilku prac z dziedziny pedagogiki. Posiadał tytuł radcy duchownego.

Sympatyzując z endecją, należał jednocześnie do krytyków władz sanacyjnych, które piętnował publicznie, obarczając winą za trudną sytuację w kraju, biedę i bezrobocie.

Po wybuchu wojny pozostał w Tucholi. Pod koniec września 1939 r. został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu w Kamieniu Krajeńskim, gdzie przebywał do grudnia tego roku, po czym wraz z innymi kapłanami i nauczycielami przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Stutthofie.

Zmarł na skutek fizycznego wycieńczenia 11 czerwca 1940 r. Został pochowany w Gdańsku na Zaspie. W 1947 r. jego prochy sprowadzono do Tucholi i pochowano na parafialnym cmentarzu.

Ks. Konstantyn Krefft znajduje się pośród 122 duchownych II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej, którzy oddali swoje życie za swoją wiarę.

opr. Paweł Brojek
Źródło: meczennicy.pelplin.pl

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.