Kpt. Eugeniusz Werens „Pik”

Oficer AK, w lipcu 1944 r. brał udział w wyzwalaniu spod niemieckiej okupacji Iwonicza na Podkarpaciu. Tzw. Rzeczpospolita Iwonicka przez blisko dwa miesiące pozostawała w polskich rękach, aż do momentu wkroczenia Armii Czerwonej. Po wojnie wraz z byłymi żołnierzami AK i NOW utworzył na Dolnym Śląsku kilkuosobową grupę zbrojną.

Eugeniusz Werens przyszedł na świat 19 grudnia 1917 r. w Kielcach. Po ukończeniu szkoły średniej odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy 4 pp. 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach.

W szeregach macierzystego pułku walczył w kampanii wrześniowej w obronie twierdzy Modlin oraz Warszawy. Pod koniec września 1939 r. ciężko ranny trafił do niewoli. Zwolniony po dwóch miesiącach powrócił do Kielc, gdzie nawiązał kontakt z lokalną konspiracją. Początkowo działał w organizacji „Odwet”, a od 1940 r. w Związku Walki Zbrojnej.

Pod koniec roku, w obawie przed zatrzymaniem przez gestapo, opuścił Kielce. Początkowo przebywał w Krakowie, a później w Przemyślu, by w 1942 r. osiąść na Podkarpaciu. Został zastępcą dowódcy oddziału AK w Iwoniczu, a w kwietniu 1944 r. objął jego dowództwo. Na jego czele stoczył kilkanaście walk z wojskami niemieckimi i Ukraińcami z SS Galizien.

26 lipca 1944 r. we współpracy z innymi oddziałami AK zaatakował niemiecki garnizon w Iwoniczu. Wyzwolone przez partyzantów miasteczko i jego okolice, tzw. Rzeczpospolita Iwonicka, przez blisko dwa miesiące pozostawały w polskich rękach, aż do momentu wkroczenia Armii Czerwonej.

Po wejściu sowietów na tamte tereny wyjechał z żoną do Krakowa i podjął pracę w WUBP, nie ujawniając swojej przeszłości. Zdekonspirowany pod koniec 1944 r. przeniósł się do Wrocławia. Tam nawiązał kontakty z byłymi żołnierzami AK i NOW, z których utworzył kilkuosobową grupę zbrojną.

Poszukiwany przez UB, w 1946 r. powrócił do Kielc. Na początku lipca tego roku został aresztowany wraz z żoną i jej rodziną, a następnie przewieziony do Wrocławia – najpierw do aresztu WUBP, a później do więzienia przy ul. Kleczkowskiej.

13 grudnia 1946 r., Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu pod przewodnictwem mjr. Aleksandra Wareckiego skazał go na karę śmierci, utratę praw publicznych, honorowych i obywatelskich oraz przepadek mienia.

Wyrok przez rozstrzelanie wykonano 16 kwietnia 1947 r. na dziedzińcu więzienia. Zwłoki pochowano na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu. Szczątki kpt. Werensa zostały odnalezione w wyniku prac ekshumacyjnych i identyfikacyjnych, prowadzonych na przełomie 2011/2012 r. przez IPN.

opr. Paweł Brojek
Źródło: 1marca.pl

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.