„Sułtanka Kösem. Władza i intrygi w haremie” to monografia historyczna napisana z rozmachem powieści. Walka o władzę, intrygi oraz niezwykle barwne dzieje tureckiej branki, która będzie w przyszłości władała imperium osmańskim przedstawione w świetle materiałów archiwalnych, do których autorka, Özlem Kumrular, docierała niekiedy z wielkim trudem są niewątpliwie o wiele ciekawsze niż serialowa opowieść o tej postaci. Niewątpliwym atutem książki jest ujęcie w narracji licznych postaci historycznych, o istnieniu których – może poza wąskim gronem specjalistów w temacie – raczej niewielu zdawało sobie sprawę. Równie interesujące jest przedstawienie zwyczajów i praktyk panujących na osmańskim dworze – częstokroć destrukcyjnych, jak zamykanie następców tronu do lochu na długie lata, by w odpowiednim momencie wyprowadzić ich – poranionych i skrzywionych psychicznie i fizycznie – na świat w celu przekazania władzy. Równie nieludzka była praktyka mordowania wszystkich członków rodziny, którzy mogliby zagrozić władzy nowo obranego sułtana. W owych czasach życie stracić było bardzo łatwo, a mimo tego sułtanka Kösem przez pół wieku nie tylko że utrzymała się w pałacu, ale i miała realny wpływ na władzę, wzbudzając przy tym wśród dyplomatów, posłańców i szpiegów niemałe emocje. Jej kariera przebiegała od niewolnicy, przez pozycję sułtańskiej faworyty, aż po tytuł Sułtanki Matki, będącej nieoficjalną regentką swoich synów. Dokonywała tego zręczną zakulisową polityką wspieraną przez łapówki, intrygi i podstępy, również mordy. Autorka krok po kroku stara się rozwikłać wszystkie zagadki życia tej niezwykłej i nieprzeciętnej kobiety, ujawniając przy tym kilka tajemnic. Jak zauważa we wstępie Özlem Kumrular „z bogatych i wielojęzycznych materiałów archiwalnych i publikacji zebranych na temat czasów, w których żyła Kösem, można by napisać zupełnie nową historię polityczną”. Swoje zainteresowanie ogranicza jednak do wspomnianej sułtanki i jej otoczenia w ostatnich latach świetności osmańskiego imperium. Lektura „Sułtanka Kösem. Władza i intrygi w haremie” wprowadza czytelnika w egzotyczny świat XVII-wiecznego islamu, który do dzisiejszych czasów nie stracił na swojej brutalności. Szczególnie godnym uwagi wątkiem jest konwersja Kösem, jeszcze wówczas noszącej imię Anastazja, z chrześcijaństwa na islam – jej zachowanie i fakt, iż wiara w Boga a nie w Allaha mimo wszystko wyryta była w jej świadomości, co widać po zachowanej korespondencji.