Wieś Dołha Wojniłowska, w czasach II RP leżąca w byłym powiecie kałuskim województwa stanisławowskiego, była zamieszkana przede wszystkim przez ludność ukraińską. Polacy mieszkali głównie na osiedlu Ziemianka.

Od 1943 r. zaczęły wzmagać się ataki nacjonalistów ukraińskich na polską ludność. Pod koniec tego roku uprowadzono ze wsi i zabito 4 osoby. Na przełomie lutego i marca 1944 r. w wyniku kolejnych napaści zginęło dalszych 7 polskich mieszkańców wsi.

Do pierwszej masowej zbrodni doszło 27 marca 1944 r., gdy uzbrojona grupa Ukraińców zaatakowała kilka polskich gospodarstw znajdujących się na uboczu wsi pod lasem. Zginęło 27 Polaków.

W pierwszych dniach kwietnia 1944 r. liczny oddział UPA po raz kolejny zaatakował w nocy polskie osiedle. Upowcy otoczyli kościół i plebanię oraz większość zagród. Kilkadziesiąt osób schroniło się murowanej plebanii, którą napastnicy oblali benzyną i podpalili.

Do próbujących wyskakiwać przez okna strzelano. Osoby, które schroniły się na plebanii, udusiły się, bądź spaliły się żywcem. Spłonął drewniany kościół oraz większość polskich domostw.

W wyniku tego napadu zginęły co najmniej 64 osoby. Łącznie, w czasie II wojny światowej z rąk Ukraińców śmierć poniosło tam ok. 140 Polaków.