Na łamach lewicowego portalu „Krytyka Polityczna” ukazał się artykuł „Włochy podzielone przez Światowy Kongres Rodzin w Weronie” autorstwa Agnieszki Zakrzewicz. Stosunek do Światowego Kongresu Rodzin podzielił włoską koalicję rządzącą. Kongres w obronie wartości konserwatywnych poparła prawicowa Liga Północna, a potępił włoski koalicjant Kukiza Ruch Pięciu Gwiazd.

Światowy Kongres Rodzin, który odbył się w Weronie pod koniec Marca, był wyrazem globalnej współpracy przeciwników aborcji, feminizmu i homo lewicy. W kongresie, jak informuje „Krytyka Polityczna”, wzięli udział „trzej ministrowie rządu włoskiego (minister spraw wewnętrznych i wicepremier Matteo Salvini, minister ds. rodziny i niepełnosprawności Lorenzo Fontana oraz minister edukacji Marco Bussetti)” oraz „Giorgia Meloni – liderka partii Bracia Włoch, senator Ligi Północnej Simone Pillon, prezydent regionu weneckiego Luca Zaia oraz burmistrz Werony Federico Sboarina, a także Roberto Fiore z neofaszystowskiej Nowej Siły”.

Inspiratorem kongresu, według „Krytyki Politycznej”, byli „Brian Brown, przewodniczący Światowej Organizacji Rodzin, bliski skrajnie prawicowemu ideologowi amerykańskiemu Steve’owi Bannonowi, byłemu doradcy prezydenta Donalda Trumpa oraz Aleksiej Komow – przewodniczący organizacji FamilyPolicy.ru, grupy lobbującej na rzecz konserwatywnej polityki prorodzinnej w Rosji”.

Jak można dowiedzieć się z „Krytyki Politycznej”, kongres wsparli duchowni- „biskup Giuseppe Zenti, [...] przedstawiciele Kościoła prawosławnego, protestantów, ewangelików i mormonów”. Od kongresu odciął się Watykan — według sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej kardynała Pietro Parolin – „Kościół katolicki i papież Franciszek, zgadzając się co do pewnych pozytywnych przesłanek merytorycznych, nie pochwalają retoryki i podejścia uczestników Kongresu, gdyż tak ważne kwestie nie mogą być rozwiązywane w atmosferze zaostrzonej konfrontacji”.

W opinii publicystki „Krytyki Politycznej” Werona została wybrana na miejsce kongresu, bo „od zawsze było ultrakonserwatywne, prawicowe, tradycjonalistyczne i podatne na ekstremizm. Werona była pierwszym i jedynym miastem we Włoszech, które opowiedziało się przeciwko prawom dla osób LGBTQ w 1995 r. W październiku ub.r. prawicowe władze ogłosiły je „Miastem życia”, zezwalając na dofinansowanie publiczne stowarzyszeń Pro-life. Światowy Kongres Rodzin odbył się w prestiżowym pałacu Gran Guardia, w centrum miasta, oddanym bezpłatnie dla jego potrzeb”.

Według „Krytyki Politycznej” włoscy sojusznicy Kukiza potępili organizacje kongresu - „lider Ruchu Pięciu Gwiazd nazwał Kongres ''zjazdem nieszczęsnej prawicy reprezentującej idee średniowieczne'', a włoski minister sprawiedliwości Alfonso Bonafede, stwierdził, że w Weronie czas cofnął się o kilka wieków”.

Uczestnicy kongresu postulowali taką zmianę przepisów, by realnie uniemożliwić przeprowadzanie aborcji. Według „Krytyki Politycznej” „Filippo Savarese z CitizenGo. Mówił, że wrogowie rodziny są wszędzie, w instytucjach, w strukturach władzy, że kontrolują prasę, partie lewicowe, ale także partie prawicowe, zarządzają wieloma organizacjami międzynarodowymi takimi jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, Rada Europy, Unia Europejska”.

W Weronie, według „Krytyki Politycznej”, przeciwko Światowemu Kongresowi Rodzin protestowały feministki, pedały, związki zawodowe, partie lewicy. Podobnie jak włoski koalicjant Kukzia, kongres potępili intelektualiści i artyści (z racji na reakcyjny charakter wydarzenia), Uniwersytet w Weronie, Ikea (która „wypuściła spot przeciwko Kongresowi w Weronie”).

Stosunek włoskiego koalicjanta Kukiza do rodziny najlepiej pokazuje to, że „w dniu zakończenia XIII Światowego Kongresu Rodzin w Weronie, dwie lesbijki z włoskiej marynarki wojennej zawarły związek małżeński w La Spezia. Rosa Maria Mogavero i Lorella Cipro ukoronowały swoją miłość w pełnym umundurowaniu, otrzymując życzenia ślubne od minister obrony narodowej – Elisabetty Trenta z Ruchu Pięciu Gwiazd”.

W opinii „Krytyki Politycznej” Światowy Kongres Rodzin to „sieci ponadnarodowe i powiązania ugrupowań Pro-life [...] nie narodziły się one w łonie Kościoła, lecz są organizacjami laickimi finansowanymi z funduszy prywatnych. Idea Światowego Kongresu Rodzin zrodziła się w połowie lat 90. ze spotkania Amerykanina Alana Carlsona – historyka, byłego urzędnika administracji Reagana, a następnie prezesa Centrum Rodziny, Religii i Społeczeństwa, konserwatywnej organizacji przeciwnej aborcji, rozwodom i homoseksualizmowi, z rosyjskim socjologiem i demografem Anatolim Antonowem. Antonow w 1995 r. Zaprosił Carlsona do Moskwy i wspólnie wpadli na pomysł założenia organizacji pozarządowej, promującej „rodzinę naturalną”. Wykorzystując strach przed załamaniem demograficznym cywilizacji Zachodniej Carlson i Antonow obwinili za to ruchy feministyczne, teorię gender i wyzwolenie seksualne. Dopiero później powstał projekt polityczny, do którego zaczęły włączać się partie, kościoły, a nawet niektóre rządy, skupiając przeciwników aborcji, praw kobiet, praw LGBTQ, małżeństw i adopcji homoseksualnych, rozwodów, związków partnerskich, antykoncepcji i imigracji […] Po 2012 r., kiedy w Europie zaczęła odradzać się skrajna prawica oraz ruchy populistyczne dodano nowe elementy: obrona chrześcijańskiej Europy przed islamem, ochrona narodowej suwerenności legislacyjnej przeciwko powszechnym prawom człowieka dotyczącym niedyskryminacji i ochrony mniejszości – wskazując na konieczność opozycji wobec Unii Europejskiej i ONZ oraz polityki lewicowej i liberalnej”.

O sojuszu Kukiza z odrzucającym konserwatywne wartości włoskim Ruchem Pięciu Gwiazd informował między innymi portal TVN 24 w artykule „Kukiz'15 w sojuszu z włoskim Ruchem Pięciu Gwiazd”. Z artykułu wynika, że „ruch Kukiz'15 zawarł sojusz ze współrządzącym we Włoszech antysystemowym Ruchem Pięciu Gwiazd przed majowymi wyborami do Parlamentu Europejskiego […] w skład grupy, oprócz Ruchu Pięciu Gwiazd i Kukiz'15, wchodzą: Ruch Teraz z Finlandii, partia AKKEL z Grecji i partia Żywy Mur z Chorwacji”.

Chorwacki sojusznik Kukiza (z której to partii startuje Marek Jurek) partia Żywy Mur to partia lewicy populistycznej, która popiera wyjście Chorwacji z NATO, legalizacje marihuany, laicyzacje i zerwanie konkordatu.

Jan Bodakowski