Ossendowski. Podróż przez życie – nowa książka o wybitnym polskim pisarzu i narodowcu

Nakładem wydawnictwa Zysk ukazała się monografia Witolda Michałowskiego „Ossendowski. Podróż przez życie”, w której autor, znany patriotyczny publicysta i specjalista od rynku gazowego, przybliża czytelnikom postać Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego – podróżnika, popularnego na całym świecie przed II wojną światową pisarza-antykomunisty.   Witold Michałowski, w wymagającej od czytelników dużej uwagi książce, wiele miejsca poświecił geopolitycznemu kontekstowi życia i twórczości Ossendowskiego. Praca zawiera dużo szczegółów. Przybliża czytelnikom nawet tematykę parapsychologiczną obecną w opisach Ossendowskiego. Bogata w ilustracje zawiera wiele zdjęć archiwalnych zrobionych między innymi podczas podróży Ossendowskiego do Afryki.   Antoni Ferdynand Ossendowski urodził w 1876 w Rosji. Studiował w Rosji i na Sorbonie (chemie i fizykę). Brał udział w wyprawach badawczych w azjatyckiej części Rosji. Dzięki pracy jako pisarz okrętowy opłynął całą Azję. Po skończonych studiach pracował w rosyjskich instytutach naukowych i przemyśle. W azjatyckiej części Rosji zastała go rewolucja komunistyczna. Pomimo wieloletniej walki z caratem w czasie rewolucji wspierał białych. Do kraju z sowieckiej Rosji przedarł się przez Azję. W Polsce poświęcił się działalności pisarskiej i pracy naukowej w szkołach wyższych. W 1942 nawrócił się z kalwinizmu na katolicyzm. W 1943 wstąpił do Stronnictwa Narodowego. Pod okupacją pracował dla polskiego państwa podziemnego. Zmarł w 1945 z powodu choroby serca. Armia Czerwona ekshumowała jego zwłoki by upewnić się, czy aby na pewno jest martwy.   Ossendowski był autorem ponad 100 książek (142 przekłady na 19 języków) porównywanych z dziełami Conrada, Londona, Kiplinga i Hemingwaya.   Biografia wodza sowieckiej rewolucji „Lenin” jego autorstwa doprowadziła do wymazania go ze zbiorowej świadomości Polaków przez reżim komunistyczny. Ossendowski, jak większość niekomunistycznych pisarzy, zniknął z kart opracowań naukowych, a jego książki wycofano z bibliotek i zniszczono.   „Lenin” dokładnie opisywał zbrodnie sowieckiej rewolucji i patologiczną tożsamość narodową Rosjan. Zbeletryzowany życiorys wodza rewolucji bolszewickiej posłużył Ossendowskiemu do ukazania wstrząsającej prawdy o Rosji i rewolucji komunistycznej. Ossendowski oskarżył w swojej książce elity carskiej Rosji o doprowadzenie do rewolucji komunistycznej. Utrzymywały one bowiem ludzi w ciemnocie i zacofaniu, traktowały miliony rosyjskich włościan jak bydło. Lud rosyjski ciemny i prymitywny stał się idealnym narzędziem w ręku komunistów. Bolszewicy wyzwolili najbardziej prymitywne i złe instynkty prostych Rosjan, by zniszczyć przedrewolucyjny ład i przejąć władzę.   „Lenin” Ossendowskiego, mniej naturalistycznie niż książki Sergiusza Piaseckiego, pokazuje zniszczenie, jakie przyniósł Rosji komunizm. Ossendowski w swojej książce opisuje powszechną nędzę, głód prowadzący do kanibalizmu (wstrząsająco beznamiętna jest opowieść rosyjskiego dziecka o tatusiu który zarąbał młodszego brata siekierą dzięki czemu rodzina miała co jeść), powszechną prostytucję tysięcy bezdomnych dzieci, eksterminację bezdomnych przez władze komunistyczne. Na kartach „Lenina” opisane są sadystyczne tortury bolszewickiej bezpieki, powszechne gwałty (szczególnie wstrząsająca jest historia uniewinnienia przez sąd bolszewicki sprawców gwałtu i mordu na dziewczynce, która nie chciała spełnić obowiązku proletariackiego i odbyć zbiorowego stosunku z młodymi komunistami), akceptację pedofilii przez władze sowieckie, upadek moralności i zniszczenie przemysłu.   Rozwinięciem motywów, obecnych w twórczości Ossendowskiego, odpowiedzialności carskiej Rosji za rewolucje bolszewicką i zbrodniczych realiów rządów komunistów jest kolejna książka „Cień ponurego wschodu”. Książka ta przynosi współczesnym czytelnikom wiedzę o przedrewolucyjnej Rosji gdzie kwitły wszelkie najbardziej patologiczne sekty - urodzajną glebą dla ich pasożytnictwa była powszechna ciemnota i prymitywizm Rosjan. Patologiczną zabobonność Rosjan i ich uległość wobec destruktywnych liderów sekt najlepiej ukazywała kariera Rasputina i jego wpływ na rodzinę carską i losy całej Rosji.   Jan Bodakowski © WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.