Mimo, że w Katarze są nowoczesne obiekty sportowe, to większa część trybun jest pusta. Ceny biletów nie były zawrotne, bo wynosiły ok. 60 zł, a mimo to musiano rozdawać wejściówki pracownikom sezonowym, aby w ogóle nie było kompromitacji. I tak część trybun zasłonięto płachtami i kibiców zgromadzono w konkretnych sektorach, żeby przynajmniej w telewizji powstało wrażenie, że ludzie przyszli.

Starty w wielu konkurencjach przeniesiono na noc, bo w ciągu dnia upały są zbyt potężne, by można było nadwyrężać organizm do granic. Mimo to wielu sportowców w dyscyplinach wytrzymałościowych, jak biegi nie jest w stanie dobiec do mety. Na transmisjach widać, jak sportowcy leżą pokotem wzdłuż trasy, a służby nie są w stanie im pomagać na bieżąco. W dodatku sportowcy zaraz po osiągnięciu mety, muszą udawać się do sal, gdzie spotykają się z dziennikarzami, a tam temperatura jest często o kilkanaście stopni niższa. O szok termiczny więc nie trudno.

Sportowcy skarżą się także, że otrzymali zdjęcia hoteli, które nie oddają rzeczywistości. W Dosze w Katarze w hotelach ma być brudno, jedzenie ma być niskiej jakości, a sportowcy nie mają dostatecznych ilości butelek z wodą i dostępu do lodu, który po dużym wysiłku jest potrzebny do zregenerowania. Reprezentacja Norwegów zdecydowała się nawet opuścić hotel, w którym ich zakwaterowano.

Sportowcy skarżą się także na złą organizację. Za mała liczba podstawianych autobusy powoduje, że niektórzy z nich musieli czekać nawet godzinę na dodatkowy transport.

Jak widać nie wystarczy mieć gigantycznych pieniędzy, aby zorganizować mistrzostwa świata.