101 lat temu powstała Niepodległa Polska
10 listopada 1918 roku Józef Piłsudski przybył do Warszawy. Wbrew dość powszechnej opinii Komendant nie był witany przez tysiące warszawiaków, ale grupkę zaufanych członków Polskiej Organizacji Wojskowej i członka Rady Regencyjnej księcia Zdzisława Lubomirskiego. Nie było powszechnego entuzjazmu, kwiatów i przemówień, bo tylko kilka wtajemniczonych osób wiedziało o przybyciu Piłsudskiego do stolicy i witało go na dworcu.
Z relacji księcia Lubomirskiego wynikało, że Piłsudski chciał jechać do Lublina, gdzie kilka dni wcześniej powstał rząd Ignacego Daszyńskiego. Ostatecznie Piłsudski postanowił zostać w Warszawie, gdzie lotem błyskawicy rozeszła się wiadomość o jego przybyciu. Nadzwyczajny dodatek „Kuriera Warszawskiego” zamieścił notatkę, w której informował: „Dziś o godz. 7 m 30. z rana pociągiem pospiesznym z Berlina przybył do Warszawy komendant Józef Piłsudski”.
Po rozmowach z księciem Lubomirskim, Piłsudski udał się na ulicę Moniuszki 2, gdzie jego podkomendni przygotowali mu kwaterę. Pod budynkiem zaczęły gromadzić się tłumy. Piłsudski, z udekorowanego balkonu wygłosił krótkie przemówienie. „Obywatele! – mówił. – Bardzo gorąco dziękuję Wam za to przyjęcie tak serdeczne, któreście mi zgotowali. Po raz trzeci wita mnie Warszawa, a wita mnie jako tego, który krew i życie swoje każdej chwili Ojczyźnie i ludowi polskiemu oddać gotów”. W kolejnych godzinach Piłsudski prowadził nieustanne rozmowy z przedstawicielami Rady Regencyjnej, niemieckiego Sztabu Generalnego i przedstawicielami rad żołnierskich.
Tylko na chwilę udało się Piłsudskiemu w tym dniu oderwać od spraw politycznych. Udał się na drugą stronę Wisły, aby spotkać się z Aleksandrą Szczerbińską i zobaczyć po raz pierwszy swoją 9 miesięczną córkę Wandę, która urodziła się, gdy Piłsudski przebywał w Magdeburgu.
11 listopada nie od razu stał się świętem państwowym. Spory o datę odrodzenia państwa polskiego toczyły się przez całe dwudziestolecie międzywojenne. Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym dopiero ustawą z kwietnia 1937 roku, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości. Przed II wojną światową święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938. W 1945 roku listopadowe święto zostało zniesione. W jego miejsce wprowadzono 22 lipca. Wraz z narastaniem opozycji wobec PRL, dzień 11 listopada stawał się coraz częściej okazją do demonstrowania społecznego oporu. 11 listopada 1981 roku po raz pierwszy w historii PRL władze państwowe złożyły wieńce przed Grobem Nieznanego Żołnierza, a data została wpisana w kalendarz oficjalnie obchodzonych rocznic.
W 1989 roku 11 listopada został przywrócony jako święto państwowe. Obchodzone jest co roku, jako Narodowe Święto Niepodległości.
"Rota"
Źródło: portal L24.lt
