Lista zwalczających rodzinę kardynałów, którzy zostali zaproszeni na synod przez Franciszka

Obrońcy życia i rodziny nie kryją zaniepokojenia opublikowaną przez Watykan listą tych hierarchów kościelnych, którzy będą uczestniczyli w zbliżającym się synodzie poświęconym rodzinie. Szczególne poruszenie budzi lista prałatów wybranych osobiście przez Ojca Świętego Franciszka, jako że większość z nich publicznie wspiera światopogląd przeciwny nauczaniu Kościoła katolickiego.

 

- Synod ma heterodoksyjną agendę i wielu z uczestniczących w nim prałatów dała się już poznać jako osoby wspierające tę agendę lub niechętne do wyrażenia swojego sprzeciwu – zauważyli przedstawiciele organizacji Voice of the Family (Głos Rodziny), grupy skupiającej osoby świeckie o światopoglądzie za życiem i za rodziną.

 

- Rodzina jest obecnie w poważnym niebezpieczeństwie w łonie Kościoła, podobnie zresztą niebezpieczeństwo grozi jej ze strony międzynarodowych instytucji oraz rządów narodowych – dodali.

 

Lista „uczestników z nominacji papieskiej” zawiera wiele kontrowersyjnych postaci, których działania oraz oświadczenia wzbudziły oburzenie licznych katolików na całym świecie i postawiły pod znakiem zapytania prawowierność owych purpuratów.

 

- Kardynał Walter Kasper – były przewodniczący Watykańskiej Rady Pontyfikalnej ds. Promocji Jedności Chrześcijan, który był autorem propozycji, jaka została złożona w zeszłym roku, aby zmienić nauczanie Kościoła katolickiego w kwestii udzielania Komunii Świętej rozwodnikom oraz osobom żyjącym w świeckich związkach małżeńskich, czyli tym, którzy ogólnie rzecz biorąc żyją poza Bożym prawem.

 

- Kardynał Godfried Danneels – były arcybiskup Mechelen-Brussels w Belgii, który w 1990 r. usiłował przekonać belgijskiego króla, aby podpisał ustawę aborcyjną. W 2013 r. Danneels odniósł się do praw wprowadzających „małżeństwa” osób tej samej płci jako do „pozytywnego rozwoju”. Kardynał Danneels okrył się niesławą, kiedy nakryto go, co zresztą zostało nagrane, jak nakłaniał ofiarę 13-letniego wykorzystywania seksualnego, jakiego dopuścił się jego kolega biskup Roger Vangheluwe, aby nie zgłaszała sprawy na policję. Danneels został osobiście zaproszony przez papieża Franciszka na synod już po raz drugi.

 

- Blase Cupich, arcybiskup Chicago, kóry bronił udzielania Komunii Świętej proaborcyjnym politykom deklarującym się jako katolicy. W 2011 r. Cupich, ówczesny biskup Spokane, zabronił księżom w diecezji uczestniczenia w odbywających się co pół roku 40 Dniach dla Życia. Jego odpowiedź na decyzję amerykańskiego Sądu Najwyższego o redefinicji małżeństwa ograniczała się przede wszystkim do potępiania rzekomej dyskryminacji homoseksualistów. Z jego ust nie padło nawet jedno słowo krytyki pod adresem wprowadzonych „małżeństw” osób tej samej płci.

 

- Bruno Forte, arcybiskup Chieti-Vasto we Włoszech - przypisuje się mu stworzenie projektu kontrowersyjnej sekcji poświęconej homoseksualistom w niesławnym raporcie wstępnym z synodu, w którym mowa była o „akceptowaniu i cenieniu homoseksualnej orientacji”. Zapytany o język, Forte odpowiedział, że homoseksualiści mają „prawa, które powinny być chronione”, określając związki homoseksualne „kwestią cywilizacji i szacunku dla tych ludzi”.

 

- Kardynał Christoph Schönborn, arcybiskup Wiednia i przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii, który identyfikuje się jako intelektualny architekt tzw. „ekumenizmu stylów życia”, wzywając Kościół do zmiany nauczania i skoncentrowaniu się na „pozytywnych elementach” relacji seksualnych pogwałcających prawo naturalne i nauczanie Kościoła. Schönborn wyraził aprobatę dla związków cywilnych par homoseksualnych, stwierdzając, że „może być partnerski związek osób tej samej płci i osoby te potrzebują szacunku, a nawet ochrony prawnej”.

 

- Kardynał Timothy Michael Dolan, arcybiskup Nowego Jorku przewodniczył tegorocznej paradzie z okazji Dnia Św. Patryka jako wielki marszałek po tym, jak bronił jako „mądrej” decyzji organizatorów dopuszczenia po raz pierwszy otwarcie homoseksualnych grup aktywistów, aby uczestniczyły we wspomnianym wydarzeniu. W marcu 2014 r. Dolan gratulował homoseksualnemu graczowi futbolowemu Michaelowi Samowi tego, że ten publicznie przyznał, iż jest gejem, stwierdzając „To dobrze... Nie miałbym powodu go oceniać”.

 

- Kardynał Donald Wuerl, arcybiskup Waszyngtonu, który jest jednym z czołowych zwolenników udzielania Komunii Świętej tym katolikom, którzy publicznie promują poważne moralne zło, jak chociażby opowiadającym się za aborcją politykom. W 2012 r. Wuerl zawiesił jednego z księży za to, że ten odmówił udzielenia Komunii Świętej lesbijce, a na dodatek buddystce, która wcześniej przedstawiła swoją „kochankę” księdzu – wszystko miało miejsce podczas ceremonii pogrzebowej matki rzeczonej kobiety. Archidiecezja wystosowała publiczne przeprosiny, potępiając decyzję księdza.

 

- Kardynał Dionigi Tettamanzi, były arcybiskup Mediolanu, który zgodził się z propozycją Kaspera wysunięciem jako priorytet podczas zeszłorocznego synodu kwestii udzielania Komunii Świętej katolikom rozwiedzionym oraz trwającym w ponownych związkach.

 

- Kardynał Angelo Sodano – dziekan watykańskiego Kolegium Kardynałów, który usiłował wstrzymać śledztwo w sprawie zarzutów o wykorzystywanie seksualne, jakie postawiono o. Marcialowi Macielowi Degollado, okrytemu niesławą założycielowi Legionów Chrystusa.

 

- Kardynał Oscar Andrés Rodríguez Maradiaga, arcybiskup Tegucigalpa, przewodniczący Konferencji Episkopatu Hondurasu, bliski doradca papieża Franciszka, który przewodniczył skrajnie liberalnej konferencji w Rzymie, której liczni uczestnicy i prelegenci opowiedzieli się za stanowiskiem Kaspera.

 

- Kardynał Lluis Martinez Sistach, arcybiskup Barcelony, który zablokował lata zbierania dowodów przez grupy pro-life na to, że w katolickich szpitalach, znajdujących się pod jego zarządem, dokonuje się aborcji. Odmówił ekskomunikowania czy też zdyscyplinowania księdza ze swojej diecezji, który sfinansował aborcję dwóm młodym dziewczynom i który chełpił się błogosławieniem związków homoseksualnych.

 

- Kardynał Raymundo Damasceno Assis, arcybiskup Aparecida w Brazylii, przewodniczący Konferencji Episkopatu tego kraju, podczas zeszłorocznego synodu chwalił „bardziej miękką i tolerancyjną retorykę Franciszka, w szczególności odnośnie do homoseksualizmu”. W październiku 2014 r. w wywiadzie udzielonym portalowi LifeSiteNews Assis ubolewał, że nie ważne jak „stabilne” byłyby związki homoseksualne, Kościół i tak by ich nie zaaprobował.

 

- Kardynał Luis Antonio Tagle, arcybiskup Manilii (Filipiny) jeszcze w tym roku podczas zorganizowanej w Wielkiej Brytanii konferencji dla młodzieży potępiał, jak to nazwał, używanie przez Kościół „surowego” i „poważnego” języka dla opisywania grzechów cudzołóstwa i zachowań homoseksualnych. Później powiedział reporterom, że Kościół potrzebuje na nowo przyswoić sobie nauczanie o „miłosierdziu”.

 

- Kardynał John Dew, arcybiskup Wellington, przewodniczący Konferencji Episkopatu Nowej Zelandii, który interweniował podczas zeszłorocznego synodu, wzywając Kościół do porzucenia tradycyjnego języka opisującego grzech jako „zaburzenie”, aby „ludzie nie widzieli i nie słyszeli Kościoła osądzającego i potępiającego”. Dew również jest gorącym orędownikiem dopuszczania do sakramentu Eucharystii rozwodników i żyjących w ponownych (cywilnych) związkach małżeńskich.

 

- Victor Fernandez, tytularny arcybiskup Tiburnii (Argentyna), kóry jest jednym z głównych doradców papieża z zakresu teologii, a który po cichu krytykował kardynała Gerharda Muellera, prefekta Kongregacji Doktryny Wiary za sprzeciwianie się kierunkowi, w jakim podąża papież Franciszek. Fernandez, który był jednym z twórców projektu finalnego raportu z zeszłorocznego synodu, i który był zaangażowany w prace nad papieską encykliką o środowisku, powiedział w maju w rozmowie z dziennikarzami, że papież „dąży do reformy, która jest nieodwracalna”.

 

- O. Antonio Spadaro, dyrektor włoskiego pisma „La Civilta Cattolica”, a jednocześnie osobisty przyjaciel papieża w swoim piśmie stale promuje propozycje Kaspera oraz przytacza inne podobne argumenty obliczone na liberalizację nauczania Kościoła katolickiego w kwestiach moralnych, małżeństwa oraz rodziny.

 

O ile lista przeciwników nauczania Kościoła katolickiego w kardynalskiej purpurze, powołanych na synod przez samego Fanciszka, jest długa, o tyle Ojciec Święty powołał zaledwie kilku kardynałów wiernie trwających przy nauczaniu Jezusa Chrystusa. Wśród nich znaleźli się kardynał Wilfrid Napier, kardynał Elio Sgreccia, były przewodniczący Pontyfikalnej Akademii Życia, oraz kardynał Carlo Caffarra, arcybiskup Bolonii.

 

Kardynałowie nie ukrywają, że tegoroczny synod może doprowadzić do schizmy.

 

Anna Wiejak

 

Źródło: LifeSiteNews

 

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.