Nazistowskie zbrodnie na katolikach w Polsce i innych krajach

Niemieccy „naziści wymordowali w czasie II wojny światowej około 2000 polskich kapłanów i ponad 200 sióstr zakonnych”. Niemieccy okupanci w imię ideologii narodowo socjalistycznej „w diecezji wrocławskiej wymordowali 49% duchowieństwa, w chełmińskiej 48%, w łódzkiej niemal 37%, w poznańskiej 31%”. W diecezji warszawskiej Niemcy zabili 212 księży.

Duchowni katoliccy byli przez nazistów wysyłani do obozów koncentracyjnych. Z wielkopolski do niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych i więzień Niemcy wysłali 1092 księży katolickich. Kapłani katoliccy trafiali głównie do niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Dachau, gdzie Niemcy więzili 2500 księży katolickich z 24 krajów. Do Dachau 29 października 1941 roku przybyło 530 polskich księży katolickich – z tej grupy duchownych przeżyło obóz tylko 8 księży. Na księżach katolickich w Dachau niemieccy naukowcy przeprowadzali eksperymenty, ofiarą sadyzmu niemieckich naukowców było 140 polskich księży katolickich.

Naziści nie tylko mordowali katolickich kapłanów, ale nawet niszczyli materialne ślady katolicyzmu. W Poznaniu po zajęciu miasta Niemcy wysadzili pomnik Najświętszego Serca Jezusowego. W Wielkopolsce niemiecki okupant zamknął 1300 katolickich kościołów i kaplic (500 z nich zamieniono na magazyny) oraz zniszczył wszelkie przydrożne kaplice i krzyże.

Hans Frank kierujący niemiecką administracją w Generalnym Gubernatorstwie uznawał księży za śmiertelnych wrogów dla niemieckich nazistów. Przyczyną opinii Hansa Franka było to, że Kościół katolicki w Polsce był ostoją polskiego nacjonalizmu.

Niemieccy „narodowi socjaliści zamordowali w Niemczech, Austrii i na terytoriach okupowanych około 4 tysięcy księży” katolickich. Po zwycięskiej wojnie niemieccy narodowi socjaliści planowali całkowite zniszczenie kościoła katolickiego.

Nazistowskie zbrodnie na katolikach są jednym z tematów, wydanej przez wydawnictwo Fronda, pracy „Chrystofobia. 500 lat nienawiści do Jezusa i Kościoła” autorstwa Grzegorza Kucharczyka (docenta doktora habilitowanego, kierownika Pracowni Historii Niemiec i Stosunków Polsko-Niemieckich Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu).

W trakcie II wojny światowej na terenie okupowanej Polski niemieccy narodowi socjaliści zabili kilka milionów katolików, resztę sprowadzili do statusu niewolników. Niemcy prowadzili planowa akcje mordowania polskiej inteligencji (w tym i księży katolickich oraz katolickich działaczy społecznych i politycznych), rabunku polskiej własności, zniemczania polskich dzieci.

Podczas II wojny światowej niemieccy naziści zabili kilkanaście milionów chrześcijan, kobiet i dzieci, miliony innych wypędzili z domów, zmusili 2 miliony Polaków (od 14 roku życia) do pracy niewolniczej, upaństwowili mienie Kościoła katolickiego, profanowali katolickie miejsca kultu, ograniczyli prawo do swobód religijnych, zakazali odprawiania mszy poza niedzielą i bicia w dzwony, deportowali księży z terenów przyłączonych do Rzeszy, likwidowali domy zakonne, usunęli krzyże z budynków publicznych, zabronili społecznej aktywności Kościoła katolickiego, wprowadzili zakaz udziału dzieci w praktykach religijnych, ograniczyli prawo zawierania małżeństw, rozwiązali organizacje katolickie.

W Niemczech 1941 ostatecznie zlikwidowano resztki prasy katolickiej. Surowo karano katolików sprzeciwiających się eutanazji. Zakazano działalności religijnej poza murami kościołów. GeStaPo skonfiskowało rejestry parafialne. Zawieszono działalność konwentów i seminariów. Zamknięto katolickie wydawnictwa. NSDAP prowadziło nieustanną kampanię anty katolicką. Na przełomie 1940-1941 roku władze z konfiskowały ponad 100 domów zakonnych. Narodowi socjaliści więzili, internowali w domach i obozach koncentracyjnych, mordowali księży katolickich.

Jan Bodakowski