Czy Hitler uratował zachodnią Europę przed sowiecką okupacją? - Jan Bodakowski

Ten politycznie niepoprawny fakt dokładnie opisał, w wielu swoich książkach wydanych przez wydawnictwo Rebis, Wiktor Suworow. Czytelnicy na kartach jego prac znajdą bardzo szczegółowy opis tego, jak wyglądały do czerwca 1941 roku sowieckie przygotowania do zajęcia całej (w tym i zachodniej Europy).

Marks i Lenin w wojnie światowej i globalnej nędzy widzieli drogę do globalnej rewolucji komunistycznej. Cel ten realizowały sowieckie władze podzielone między partie, armie i bezpieczeństwo – w ZSRR administracją publiczną kierowała administracja partyjna. Po obaleniu Lenina Stalin nie zrezygnował z idei globalnej rewolucji, nieustannie rozbudowując armie, głównie jednostki ofensywne, których celem nie była obrona kraju tylko eksport komunizmu na całym świecie.

W ramach realizacji tego celu ZSRR zawarł z nazistowskimi Niemcami sojusz w 1939 roku, licząc, że wojna między państwami zachodu osłabi Europe i umożliwi tryumfalny pochód Armii czerwonej na zachód.

W 1939 roku sowieci nie tylko zaatakowali i zajęli Polskę, również i w tym roku zaatakowali Finlandię. Została nawet stworzona armia komunistycznej Fińskiej Republiki Demokratycznej, jej żołnierzy ubrano w zdobyczne polskie mundury. Atak sowietów na Finlandię na szczęście sowietom się nie powiódł.

W 1940 roku sowieci nie tylko wymordowali polskich oficerów, ale i rozpoczęli tworzenie ''polskich'' oddziałów w ramach swoich przygotowań do agresji na Niemcy. Po niespodziewanym wyprzedzającym uderzeniu Niemiec, ewakuacji do Iranu Armii Andersa, sowieci stworzyli soje polskojęzyczne oddziały dowodzone przez Berlinga. Oddziałami tymi dowodzili sowieci, którzy nawet po polsku nie umieli mówić.

Stalin razem z Niemcami zaatakował Polskę, by Niemcy, które chciał zająć w czasie swojej agresji na zachód, były bezpośrednim sąsiadem sowietów, i by Armia Czerwona w drodze na zachód nie musiała tracić czas na zajęcie Polski.

Przygotowując się do agresji na swego sojusznika nazistowskie Niemcy, ZSRR zajął rumuńską Besarabię i północna Bukowinę (z nich sowieci stworzyli Mołdawię – Rumuni nie podjęli walki z sowietami, czemu nie można się dziwić, bo sowieci na swoim froncie południowym dysponowali 500.000 żołnierzy, 3.000 czołgów i 2.000 samolotami), by odciąć walczące w Europie Niemcy od jedynego (rumuńskiego) źródła zaopatrzenia w ropę i mieć do dyspozycji europejskie linie kolejowe, które ze Lwowa biegły przez Rumunie do całej Europy. Zagrożone brakiem paliw i sowieckim atakiem Niemcy w 1941 roku wyprzedzająco zaatakowały swojego wiarołomnego komunistycznego sojusznika.

Do realizacji swoich celów Rosja sowiecka podchodziła poważnie, cały wysiłek mieszkańców ZSRR został ukierunkowany w celu militaryzacji — dla rządzących komunistów znaczenia nie miała powszechna nędza, głód i zapaść cywilizacyjna. Za czasów Stalina w ZSRR powszechna była nędza, głód (czasami prowadzący do kanibalizmu). Kolektywizacja lat trzydziestych zniszczyła w ZSRR etos pracy. Komunistyczne rolnictwo i gospodarka były totalnie nieefektywne. Szerzył się alkoholizm.

By wyprzedzić zbliżającą się w lipcu agresję sowiecką na zachód, Niemcy zdecydowali się z zaskoczenia zaatakować sowietów w czerwcu 1941 roku. Atak Niemców okazał się skuteczny i całkowicie zaskoczył sowietów dowodzonych przez Żukowa, którzy byli pochłonięci gorączkowymi przygotowaniami do ataku na zachód (koncentracją sprzętu i ludzi), a nie do obrony przed agresją. Niemcy zdołali zniszczyć i zdobyć ogromne ilości sowieckiego uzbrojenia (którego sami nie mieli).

W ramach działań zbrojnych sowieci wykorzystywali ''rzut specjalny'' czyli kompanie i bataliony karne. W rzucie specjalnym mogło służyć do 2,5 miliona albo i więcej żołnierzy, bo tyle wyroków wydały sądy wojenne w czasie wojny. Do rzutu specjalnego trafiali prócz żołnierzy skazanych też ci żołnierze, których kierowali tam dowódcy swoją decyzją. Rzutowi specjalnemu wyznaczano misje samobójcze, rozpoczynanie walki. Oddziały zaporowe Armii Czerwonej uzupełniały ''rzut specjalny'' rozstrzeliwując na tyłach oddziały niechętne do walki.

W ramach wsparcia USA dała ZSRR podczas II wojny światowej 400.000 samolotów. Sowieci odwdzięczyli się tym, że w czasie działań wojennych internowali 4 amerykańskie bombowce B29 i je skopiowali. Kolony amerykańskich samolotów nazwali TU4. W wyniku nieefektywności sowieckiej gospodarki po wyprodukowaniu TU4 okazały się przestarzałe.

W czasie niemieckiego ataku na ZSRR okazało się, że mieszkańcy ZSRR mieli nadzieje, że Niemcy okażą się wyzwolicielami – Armia Czerwona poddawała się Niemcom bez walki. Hitler okazał się jednak tak zaślepiony rasistowskimi bredniami, że nie chciał wykorzystać milionów żołnierzy dotychczas zniewolonych przez sowieckie władze, nienawidzących komunizmu i widzących w Niemcach wyzwolicieli do walki z komunizmem.

Zapewne czytelników może szokować forma pytania „, Czy Hitler uratował zachodnią Europę przed sowiecką okupacją?”. Choć odpowiedź jest twierdząca, to my Polacy jesteśmy ukształtowani sadystycznymi zbrodniami Niemców, którzy wymordowali 3 miliony Polaków katolików i 3 miliony Żydów obywateli polskich. Musimy jednak pamiętać, że niemiecka okupacja Europy Zachodniej była drastycznie odmienna od zbrodni niemieckich w Polsce – na zachodzie Niemcy nie dokonywali takich zbrodni jak na Polakach. Jest to jeden z powodów, dla których Zachód nie rozumie, co się działo w Polsce podczas II wojny światowej, tak jak tego, że sowieci dokonywali na Polakach równie odrażających zbrodni, jak Niemcy (na zachodzie nie mają naszego doświadczenia cierpień spowodowanych przez sowietów). Nasze polskie negatywne doświadczenie historyczne niemieckiego ludobójstwa na Polakach i Żydach nie może nam przysłaniać tego, że konsekwencją uderzenia wyprzedzającego Niemiec na ZSRR było uniemożliwienie sowietom zajęcia zachodniej Europy.

Jan Bodakowski