Plugawi pogrobowcy komuny non stop szkalują polskich patriotów z przedwojennego ruchu narodowego, przyrównując ich do niemieckich nazistów, którzy w rzeczywistości mordowali polskich nacjonalistów. Fakty dla czerwonych (występujących współcześnie na scenie politycznej w tęczowym przebraniu) nie mają znaczenia. Ofiarą lewicowych kłamstw są między innymi przedwojenni działacze Obozu Narodowo Radykalnego, którzy bohatersko walczyli z niemieckim okupantem podczas II wojny światowej i byli mordowani przez Niemców. Dziś degeneraci zaczadzeni lewicowymi bredniami nazywają ich niemieckimi kolaborantami.

Jednym ze szkalowanych przez lewicowych degeneratów bohaterów i męczenników zamordowanych w wieku 39 lat przez Niemców w Auschwitz jest Jan Mosdorf założyciel ONR. Dzień jego śmierci 11 października 1943 powinien być dniem narodowej pielgrzymki narodowców do obozu Auschwitz, miejsca męczeńskiej śmierci licznych polskich nacjonalistów.

Jan Mosdorf jak można dowiedzieć się z Wikipedii „urodził się 17 maja 1904 [...]. Uczęszczał w Warszawie do Gimnazjum Filologicznego im. gen. Wojciecha Chrzanowskiego. W 1922 zdał maturę i został studentem Uniwersytetu Warszawskiego. Początkowo studiował prawo, później filozofie. W październiku 1928 otrzymał dyplom magisterski z filozofii na podstawie pracy ''Poglądy etyczne Zygmunta Balickiego''. Naukę kontynuuje na Sorbonie w Paryżu. W 1934 roku uzyskuje stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy ''Filozofia dziejów Augusta Comte’a'', pisanej pod kierunkiem Władysława Tatarkiewicza”.

Założyciel ONR Jan Mosdorf „z endecją związany od czasów nauki w gimnazjum, jako uczeń był członkiem tajnej organizacji związanej z Ligą Narodową. Od początku studiów należał do organizacji młodzieżowych, m.in. do Młodzieży Wszechpolskiej Był stałym publicystą pism młodzieży akademickiej „Akademik Polski”, „Szczerbiec”, publikował także na łamach: „Gazety Warszawskiej”, „Prosto z Mostu”, w „Awangardzie” i tygodniku „Myśl Narodowa”. [...] w grudniu 1928 r. został wybrany prezesem Rady Naczelnej MW, co uczyniło go głównym reprezentantem organizacji na kilka lat. Równocześnie działa w Obozie Wielkiej Polski”.

Walcząc o równouprawnienie studentów słowiańskiego pochodzenia (Polaków, Białorusinów i Ukraińców) dyskryminowanych nadreprezentacją wśród studentów Żydów (nieadekwatną do odsetka Żydów w społeczeństwie), domagał się (wraz z innymi narodowymi radykałami), by miejsca na studiach przyznawane były proporcjonalnie do udziału danej grupy etnicznej w społeczeństwie – postulaty niczym się nie różniły od akcji afirmacyjnej w USA, która miała na celu zapewnienie miejsc na studiach dyskryminowanym Afroamerykanom.

Jan Mosdorf należał do Obozu Wielkiej Polski, po delegalizacji tej organizacji przez dyktaturę sanacyjną (niszczącą w Polsce demokracje i parlamentaryzm) kierował Sekcja Młodych Stronnictwa Narodowego. W 1934 wraz z innymi narodowymi radykałami (ideowo wywodzącymi się z ruchu monarchistycznego i korporacji studenckich, a nie z endecji – co było źródłem ich sceptycyzmu wobec demokracji) powołał do życia ONR i redagował czasopismo ONR „Sztafetę”.

W ramach niszczenia demokracji i parlamentaryzmu, odbierania Polakom praw i wolności obywatelskich, sanacyjna dyktatura uwięziła liderów ONR w obozie koncentracyjnym w Berezie Kartuskiej.

Jan Mosdorf ukrył się i nie dał się aresztować. Nie angażował się też w działalność ani ONR ''ABC'', ani RNR ''Falanga''. Zajmował się filozofią, współpracując z Władysławem Tatarkiewiczem i pisząc do nacjonalistycznego czasopisma „Prosto z Mostu”.

Pod okupacją niemiecką zaangażował się w konspiracyjną walkę cywilną z niemieckim okupantem w ramach podziemnego Stronnictwa Narodowego i w konspiracyjną walkę zbrojną z Niemcami w ramach Narodowej Organizacji Wojskowej.

W 1940 roku Niemcy aresztowali Jana Mosdorfa. W 1941 roku został przez Niemców wysłany jak wielu innych polskich nacjonalistów, do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Polscy nacjonaliści uwięzieni i skazani przez Niemców na zagładę stworzyli w Auschwitz konspirację narodową SN. Konspiracja ta liczyła do 100 osób, byli wśród jej działaczy tacy wybitni narodowcy jak Roman Rybarski, i utrzymywała kontakty z innymi polskimi grupami konspiracyjnymi więźniów.

W obozie Jan Mosdorf niósł pomoc i Żydom, za co Niemcy ukarali lidera ONR śmiercią. 11 października 1943 roku Niemcy zastrzelili w Auschwitz Jana Mosdorfa za pomoc Żydom.

By poznać, postać Jana Mosdorfa warto sięgnąć po publikacje domu wydawniczego Ostoja „Jan Mosdorf — filozof, ideolog, polityk” autorstwa Mateusza Kotasa, który w swojej pracy opisał lata szkoły i młodości, czas studiów, działalności politycznej (w Zet, MW, OWP, SN, ONR), publicystyki w „Prosto z mostu”, przesłanie testamentu ideowego Jana Mosdorfa, jakim jest „Wczoraj i jutro”, czas okupacji i uwięzienia na Pawiaku i w Auschwitz.

Jan Bodakowski