„Przemoc i ubóstwo przybierają na sile, jesteśmy tu bardzo potrzebne”

– mówią siostry przebywające w Kabulu - stolicy Afganistanu.

Oficjalnie wojna została zakończona wraz z wycofaniem się wojsk amerykańskich. Jednakże wyjście wojsk amerykańskich stworzyło próżnię na afgańskiej scenie zbrojno-politycznej, którą wypełnić postanowili talibowie kierowani przez przywódców przebywających w Katarze.

Jak donosi UNICEF, w zaledwie trzy dni za sprawą muzułmanów zginęło 27 dzieci. W przeciągu ostatniego miesiąca ponad 1000 cywilów zostało ofiarami działań zbrojnych wywołanych przez siły talibskie.

Zakonnice pracujące w Afganistanie znajdują się tam w ramach stowarzyszenia „Dla dzieci Kabulu”. Organizację założono 2004 roku jako odpowiedź na wezwanie św. Jana Pawła II. Zareagowało wówczas aż czternaście zgromadzeń zakonnych. Siostra, o kto®ej mowa na początku artykułu, będzie pracowała w ośrodku dla niepełnosprawnych dzieci.

S. Teresia Crasta kierująca ośrodkiem, stwierdza:

„Przemoc w tym kraju jest codziennością”, a „krew płynie ulicami jak woda”.

I kontynuuje:

„Po wycofaniu wojsk zachodnich powrót do rządów talibów jest coraz bardziej prawdopodobny i obawiamy się o przyszłość, nie zrezygnujemy jednak z naszego zaangażowania”.

W ośrodku przebywa obecnie 50 dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Dzieci pochodzą z najuboższych rodzin nie mogących zapewnić odpowiedniej opieki ze względu na wszechobecne ubóstwo.

Działalność sióstr spotyka się z agresywnymi reakcjami ze strony muzułmanów.

„Poza naszym domem nie możemy przyznawać się do Chrystusa, ale wszyscy wiedzą, że jesteśmy chrześcijankami i doceniają to, co robimy dla potrzebujących”

 – mówi siostra Shahnaz Bhatti z Pakistanu.