Zaskakująca opinia Benedykta XVI. Oto co powiedział

Opublikowany w czwartek list jest adresowany do ks. Dave'a Pivonki, rektora Franciscan University of Steubenville w Steubenville, w Ohio, w USA. Został on odczytany na dwudniowej piątkowej konferencji skupionej na teologii Benedykta XVI/Józefa Ratzingera.

List (prawie trzy i pół strony napisanych na maszynie) zawiera nowe spostrzeżenia na temat Vaticanum II od jednego z nielicznych pozostałych teologów Kościoła katolickiego, którzy osobiście uczestniczyli w soborze, który rozpoczął się 60 lat temu.

„Kiedy zacząłem studiować teologię w styczniu 1946 roku, nikt nie myślał o Soborze Ekumenicznym” — wspomina w liście 95-letni „emerytowany papież”. „Kiedy Papież Jan XXIII ogłosił to, ku zaskoczeniu wszystkich, pojawiło się wiele wątpliwości, czy byłoby sensowne, a nawet czy w ogóle byłoby możliwe, uporządkowanie spostrzeżeń i pytań w całość soborowego oświadczenia, a tym samym pokazanie, w jakim kierunku powinien podążać dalej Kościół” – zauważa Benedykt.

„W rzeczywistości sobór okazał się nie tylko znaczący, ale i konieczny. Po raz pierwszy kwestia teologii religii ujawniła się w swojej radykalności” – kontynuuje.

„To samo dotyczy relacji między wiarą a światem zwykłego rozumu. Oba tematy nie były wcześniej opisywane w ten sposób. To wyjaśnia, dlaczego Sobór Watykański II na początku groził niepokojem i wstrząsami Kościołem, a nie daniem mu nowej jasności co do jego misji” – pisze Benedykt.

„W międzyczasie stopniowo pojawiała się potrzeba przeformułowania kwestii natury i misji Kościoła” – dodaje. „W ten sposób powoli wyłania się również pozytywna siła soboru”.

Eklezjologia — teologiczne studium natury i struktury Kościoła — rozwinęła się po I wojnie światowej, pisze Benedykt. „Gdy eklezjologia była dotychczas traktowana zasadniczo w kategoriach instytucjonalnych”, mówi, „szerszy duchowy wymiar koncepcji Kościoła był teraz radośnie zauważany”.

W tym samym czasie, jak pisze, dokonano krytycznej rewizji koncepcji Kościoła jako mistycznego ciała Chrystusa. To właśnie w tej sytuacji, jak mówi, napisał swoją rozprawę doktorską na temat „Lud i dom Boży w doktrynie Kościoła Augustyna”.

Pisze on, że „całkowite uduchowienie koncepcji Kościoła, ze swej strony, mija się z realizmem wiary i jej instytucji w świecie”, dodając, że „na Soborze Watykańskim II kwestia Kościoła na świecie stała się w końcu rzeczywista. Był to wręcz główny problem”.

Emerytowany papież, który zrezygnował w 2013 roku, kończy list, podsumowując cel pisania. „Tymi rozważaniami chciałem jedynie wskazać kierunek, w którym zaprowadziła mnie moja praca” – pisze. „Mam szczerą nadzieję, że Międzynarodowe Sympozjum na Franciszkańskim Uniwersytecie w Steubenville będzie pomocne w walce o właściwe zrozumienie Kościoła i świata w naszych czasach”.

List ten jest przedziwny z kilku powodów. Po pierwsze, Benedykt XVI bardzo rzadko zabiera głos. Po drugie, wypowiedział się w sposób, który nie pasuje do końca do jego ostatnich wypowiedzi na ten temat. Benedykt XVI zauważał bowiem wcześniej, że Sobór Watykański II za bardzo właśnie poszedł w kierunku socjologicznej koncepcji Kościoła jako Ludu Bożego, kosztem koncepcji mistycznej jako Ciała Chrystusa. W dodatku, Benedykt XVI jako jedyny papież pozwalał sobie na delikatną krytykę ostatniego Soboru w wielu swoich wypowiedziach. Tymczasem teraz wydaje się go akceptować bez zastrzeżeń i zajmować stanowisko na równi z tymi, których krytykował. Z pewnością pojawiają się głosy w związku z tym, że nie jest to autentyczny list, a schorowany „papież emeryt” może nawet nie wiedzieć, co w nim jest. Mógł też zostać nakłoniony do podpisania czegoś, co wcale nie wynika z jego teologii. Nie można jednak oczywiści wykluczyć i tego, że takie jest faktycznie jego stanowisko. Pytanie tylko, czy faktycznie wynika ono z jego wcześniejszej teologii, czy też zajął je dopiero teraz. Zapewne jednak głos ten dla wielu będzie zaskakujący.

Źródło: catholicnewsagency.com