Nie tylko Katar. Maroko też korumpowało parlamentarzystów UE
Według pierwszego raportu belgijskich służb specjalnych, uzyskanego przez POLITICO, dochodzenie w sprawie Qatargate rozpoczęło się po tym, jak Belgia została poinformowana przez "zaufaną europejską służbę wywiadowczą", że dwóch włoskich posłów do Parlamentu Europejskiego zostało przekupionych przez marokańskich szpiegów w celu "promowania interesów Królestwa" w Izbie.
Rzeczywiście, niedługo po tym, jak pierwsi podejrzani znaleźli się w areszcie, władze belgijskie wydały zawiadomienie o aresztowaniu Abderrahima Atmouna, ambasadora Maroka w Polsce, przygotowując dokumenty do międzynarodowego powiadomienia o jego aresztowaniu.
Atmoun, zgodnie z wnioskiem o wydanie europejskiego nakazu aresztowania, z którym zapoznał się POLITICO, otrzymał fundusze od władz Maroka na przekupienie członków Parlamentu Europejskiego "w celu albo uniemożliwienia głosowania nad rezolucjami, które byłyby sprzeczne z interesami Maroka, albo w celu przyjęcia rezolucji, które byłyby korzystne dla Maroka, a tym samym przyczyniłyby się do poprawy wizerunku tego kraju".
Sędzia śledczy w tej sprawie zwrócił się również do władz francuskich o zajęcie aktywów Atmouna we Francji, gdzie jest on właścicielem hotelu i mieszkania. Do tego czasu Atmoun, który jest również obywatelem francuskim, zniknął, prawdopodobnie z powrotem w Maroku i poza zasięgiem władz Unii Europejskiej, zgodnie z raportem belgijskich służb specjalnych.
Podczas gdy belgijskie władze mogły podjąć próbę schwytania Atmouna, nikt w Europie nie wydaje się ścigać jego pracodawców w marokańskim rządzie i służbach specjalnych.
Pomimo zarzutów belgijskich śledczych, że państwo marokańskie kierowało wieloletnią operacją korupcyjną wymierzoną w serce demokracji Unii Europejskiej, żaden europejski przywódca oficjalnie nie potępił Rabatu. Stosunki dyplomatyczne między Marokiem a UE mogły ulec pogorszeniu, ale współpraca jest kontynuowana w wielu obszarach, w tym w zakresie migracji i walki z terroryzmem.
Kiedy we wrześniu Maroko nawiedziło silne trzęsienie ziemi, Komisja Europejska szybko zadeklarowała pomoc w wysokości 1 miliona euro. W październiku Hiszpania, Portugalia i Maroko wspólnie zgodziły się zorganizować Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 2030 roku.
W tym samym miesiącu przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen gościła szefa rządu Maroka Aziza Akhannoucha w swojej siedzibie w Berlaymont. Rozmawiano o sposobach wzmocnienia relacji między UE a Marokiem, a także o sytuacji na Bliskim Wschodzie po atakach na Izrael z 7 października.
Źródło: POLITICO
