Dziś 65. rocznica śmierci Mieczysława Dziemieszkiewicza, żołnierza podziemia antykomunistycznego, ostatniego dowódcy Okręgu Warszawskiego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. W chwili śmierci miał 26 lat. Mieczysław Dziemieszkiewicz urodził się 25 stycznia 1925 r. we wsi Zagroby w powiecie łomżyńskim w rodzinie robotniczej. Jego ojciec walczył przeciwko bolszewikom w 1920 r.. W przededniu wojny ukończył szkołę powszechną w Różanie. W czasie okupacji uczęszczał na kursy tajnego nauczania w Makowie Mazowieckim, pracując jednocześnie w niemieckim przedsiębiorstwie przewozowym. W 1943 r. wstąpił do Narodowych Sił Zbrojnych. Wiosną 1945 r. został wcielony do 1. zapasowego pułku Wojska Polskiego w Warszawie. Gdy dowiedział się o zamordowaniu starszego brata przez żołnierzy sowieckich w Ciechanowie, zdezerterował i wstąpił do oddziału partyzanckiego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego ppor. Mariana Kraśniewskiego „Burzy”, przybierając pseudonim „Rój”. Pełnił funkcje łącznika między Komendą Okręgu a Komendą Powiatu, uczestniczył też w wielu akcjach przeciwko posterunkom MO oraz konfidentom UB. Gdy jesienią 1946 r. jego oddział został rozformowany, wraz z kilkoma podkomendnymi pozostał w konspiracji. Podobnie jak wielu innych żołnierzy NZW, nie ujawnił się po ogłoszeniu amnestii wiosną 1947 r. W latach 1947-1948 stał na czele Komendy Powiatu NZW Ciechanów wchodzącej w skład XVI Okręgu NZW Północne Mazowsze. Jednocześnie dowodził ok. 20-osobowym oddziałem partyzanckim. W 1948 r. został awansowany do stopnia st. sierżanta. Po aresztowaniach i rozbiciu Komendy Okręgu w czerwcu 1948 r., stanął na czele niezależnej Komendy Powiatu NZW „Wisła” skupiającej resztki rozbitych struktur z okolic Ciechanowa, Przasnysza, Makowa Mazowieckiego i Pułtuska. Stworzył patrol Pogotowia Akcji Specjalnej NZW i jako jego dowódca dowodził akcjami przeciwko siłom bezpieczeństwa oraz ich agenturze. W 1950 r. podjął próbę odbudowy Komendy Okręgu, utrzymywał też kontakt z oddziałami i strukturami NZW w sąsiednich powiatach. Jednocześnie cały czas był poszukiwany przez bezpiekę. Według szacunkowych ocen przeciwko „Rojowi” zmobilizowano i zwerbowano około 800 tajnych informatorów. W nocy z 13 na 14 kwietnia 1951 r. dom w miejscowości Szyszki w powiecie pułtuskim, w którym przebywał wraz ze swym podwładnym Bronisławem Gniazdowskim ps. „Mazur”, został otoczony przez obławę liczącą kilkuset żołnierzy KBW i funkcjonariuszy UB. Po kilku godzinach walki obaj partyzanci zginęli. Zostali pochowani w nieznanym do dziś miejscu. W 2007 r. prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie st. sierż. Mieczysława Dziemieszkiewicza Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 r. TVP przystąpiła do realizacji filmu pt. Historia Roja, czyli w ziemi lepiej słychać, poświęconego losom żołnierzy wyklętych. Film wyreżyserował Jerzy Zalewski. Głównym bohaterem filmu jest Mieczysław Dziemieszkiewicz. Premiera ostatecznie odbyła się 4 marca 2016 r. opr. Paweł Brojek Źródła: podziemiezbrojne.blox.pl, nsz.com.pl