Żeby Polska była polska. Publicystyka narodowców podczas II wojny światowej

Nakładem Instytutu Pamięci Narodowej ukazała się antologia publicystyki konspiracyjnej podziemia narodowego 1939–1950 „Żeby Polska była polska!”. Autorami wstępu i wyboru, dokumentów w tej 1080 stronicowej prekursorskiej pracy, niezbędnej dla wszystkich zainteresowanych ruchem narodowym, są wybitni historycy Marek Jan Chodakiewicz i Wojciech Jerzy Muszyński.

„Żeby Polska była polska!” zawiera ułożoną chronologicznie publicystykę prasy konspiracyjnej, broszury i ulotki, od początku II wojny światowej do 1950 roku. W tomie znalazły się dokumenty dotyczące: idei narodowej, celów ruchu narodowego, działalności ruchu narodowego w konspiracji. Druki dotyczące Polski i Polaków, obowiązków elity względem narodu, historii, prawa, planów ustrojowych i gospodarczych dla Polski po II wojny światowej – w tym przyłączenia do Polski ziem zachodnich, sojuszu środkowoeuropejskiego. Stosunku do innych nurtów polskiej konspiracji. Oceny Niemców, nazizmu, komunizmu. Zbrodniczej polityki sowietów, Niemców Litwinów, powojennych polskojęzycznych komunistów wobec okupowanej Polski i Polaków. Walki z okupantami i kolaborantami, szczególnie aktywizacji polskojęzycznych komunistów. Rozliczeń z sanacyjna kliką, sporów ideowych z innymi nurtami podziemia. Polityki zagranicznej i sytuacji wewnętrznej Hiszpanii, Francji, Rumuni, Węgier i Czechosłowacji.

W swojej publikacji Chodakiewicz i Muszyński, na 130 stronach autorskiego wstępu przybliżyli czytelnikom prócz poruszanych przez narodowców treści także dziennikarzy prasy narodowej, poszczególne tytuły, działalność drukarni, formy kolportażu, odbiorców prasy. Czytelnicy na kartach pracy znajdą też bibliografię książek o historii ruchu narodowego, indeks rzeczowy i osobowy.

Na 950 stronach antologii Chodakiewicz i Muszyński zamieścili 243 dokumenty, w tym 14 obszernych. Pochodziły ona z ponad 200 wydawanych podczas okupacji pism narodowych. Tylko w niektórych dokumentach dokonano niezbędnych edytorsko skrótów. Żaden z opublikowanych dokumentów nie był wcześniej publikowany w pracach naukowych. Dokumenty historycy opatrzyli licznymi przypisami kontekstowymi i biograficznymi.

Przypisy w „Żeby Polska była polska!” to istna encyklopedia wiedzy o ruchu narodowym, scenie politycznej II RP, osobach i wydarzeniach z lat II wojny światowej. Dotyczą między innymi: ZMN, ONR, RNR, OZN, polskich narodowych socjalistów, Zadrugi, SN, innych licznych organizacjom nacjonalistycznym, polskich polityków, poszczególnych czasopism narodowych, polityków europejskich, i wydarzeń z czasów II wojny światowej.

W swej publicystyce podczas II wojny światowej poświęconej kwestii żydowskiej narodowcy bardzo szczegółowo opisywali eksterminację Żydów przez Niemców. Potępiali nazistów za ich zbrodnie. Nie przeszkadzało to jednak narodowcom w przedstawianiu szkodliwości tożsamości żydowskiej osadzonej na fundamencie nauk Talmudu, i domaganiu się wyjazdu Żydów z Polski do Izraela. Narodowcy wykluczali możliwość koegzystencji z Żydami w ramach jednego państwa. Po zajęciu przez sowietów w 1944 roku ziem polskich, prasa narodowa informowała o kolaboracji Żydów z sowietami i zbrodniach Żydów-komunistów na Polakach. Narodowcy nowe komunistyczne władze jednoznacznie postrzegali jako sowiecką agenturę.

Dokumenty z antologii dotyczące Żydów zawierały informacje o współpracy Żydów z masonerią i komunistami, asymilacji, emigracji z Polski do Palestyny, historii Żydów, życia w getcie, konfliktów ekonomicznych Polaków z Żydami, zbrodni niemieckich na Żydach, syjonistów rewizjonistów, pozycji Żydów na światowej scenie politycznej, żydokomuny.

Jan Bodakowski