Podczas okupacji brał udział w ruchu oporu jako żołnierz NOW i NSZ. W maju 1945 r. był jednym organizatorów i dowódców brawurowej akcji odbicia z aresztu w Krasnosielcu 42 więźniów - żołnierzy podziemia niepodległościowego. Sam spędził w esbeckim więzieniu 5 lat, komuniści nie zapomnieli o nim także w czasie stanu wojennego. Czesław Czaplicki urodził się 8 czerwca 1922 r. w Zaciszu pod Przasnyszem na Mazowszu. Uczęszczał do szkół w Obrębie i Chodkowie Wielkim. Od 1940 r. działał w Narodowej Organizacji Wojskowej, następnie w NSZ. W 1943 r. ukończył konspiracyjną szkołę oficerską, uzyskując stopień plutonowego podchorążego. Był kierownikiem organizacyjnym Komendy NSZ powiatu przasnyskiego. Walczył w oddziałach leśnych, prowadził działalność sabotażową i dywersyjną przeciwko wojskom niemieckim. Po scaleniu od 1944 r. należał AK. Po wkroczeniu wojsk sowieckich dowodził oddziałem leśnym w ramach II Okręgu NSZ Mazowsze Północ. W maju 1945 r. wsławił się przygotowaniem akcji skierowanej przeciwko siłom UB i NKWD, podczas której z aresztu w Krasnosielcu odbito 42 więźniów - żołnierzy AK, NSZ i BCh. W 1949 r. rozpoznany i zatrzymany, uciekł z aresztu. Ukrywał się przed bezpieką pod przybranymi nazwiskami. Z obawy przed dekonspiracją często zmieniał pracę i miejsca zamieszkania. Przebywał w Toruniu, we Wrocławiu, Szczecinie, Warszawie i od 1950 r. ponownie we Wrocławiu. Aresztowany po raz drugi w marcu 1963 r., po przewiezieniu do Warszawy był przetrzymywany w więzieniu na Rakowieckiej. Po wielomiesięcznym śledztwie został skazany w czerwcu 1964 r. na 15 lat więzienia. Na mocy amnestii Sąd Najwyższy zmniejszył wyrok do 5 lat. Po wyjściu na wolność w 1968 r., wrócił do Wrocławia, pracował w tamtejszych przedsiębiorstwach. W 1975 r. ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu. Od momentu powstania „Solidarności” w 1980 r. działał w jej wrocławskich strukturach. Po wprowadzeniu stanu wojennego został prewencyjnie uwięziony we Wrocławiu, a następnie internowany w obozie w Darłówku, gdzie przebywał do lipca 1982 r. W 1986 r. był członkiem-założycielem Polskiej Ligi Obrony Praw Człowieka. Po 1989 r. działał w organizacjach kombatanckich, był organizatorem dolnośląskich struktur Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, a od 2000 r. przewodniczył Radzie Naczelnej związku. W latach 90. był wiceprezesem Zarządu Regionu Dolnośląskiego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego we Wrocławiu i członkiem Rady Naczelnej ZChN oraz członkiem Rady Regionu Dolnośląskiego Akcji Wyborczej Solidarności. W 1992 r. odebrał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, którym został odznaczony w 1945 r. W 1997 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie unieważnił wyroki skazujące wydane przez komunistyczne sądy. Por. Czesław Czaplicki zmarł 16 lipca 2006 r., spoczął na cmentarzu „Skowronia Góra” we Wrocławiu. Dwa dni później prezydent Lech Kaczyński nadał mu pośmiertnie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Źrodła: encyklopedia-solidarnosci.pl, nsz.com.pl