Pamięć o każdym Żołnierzu Wyklętym naszym obowiązkiem

Nie można się nie zgodzić z stanowiskiem IPN, który swoje publikacje o Żołnierzach Wyklętych uzasadnia tym, że „pamięć o tych dzielnych ludziach, bohaterach drugiego planu, kształtujących jednak obraz naszej drogi do niepodległości, stanowi dziś jeden z najważniejszych elementów odkłamywania polskiej historii XX wieku. Wydobywanie ich z otchłani niepamięci oraz z dołów śmierci stanowi wyraz szacunku dla ich ofiary”. Wyrazem tej pamięci jest wydana nakładem oddziału gdańskiego Instytutu Pamięci Narodowej 132-stronicowa praca Marka Szymaniaka „''Nade wszystko Ojczyzna…''. Wacław Polewczyński ''Połomski'' (1898–1948)”. Opisany w pracy Wacław Polewczyński „Połomski” urodził się w 1898. Był uczestnikiem antypruskiego strajku szkolnego w latach 1906–1907, żołnierzem Armii Polskiej generała Józefa Hallera we Francji, uczestnikiem walk o granice II RP i wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku, podoficerem zawodowym Wojska Polskiego i urzędnikiem skarbowym II RP. Od 1945 walczył z komunistyczną okupacją w strukturach podziemia niepodległościowego na Rzeszowszczyźnie. Był dwukrotnie aresztowany i represjonowany przez komunistyczną bezpiekę. Torturowany i zamęczony podczas śledztwa, zmarł w więzieniu na Zamku w Rzeszowie. Jego zwłoki komunistyczni oprawcy zakopali w nieznanym miejscu. Jak przypomina IPN „Należał do pokolenia, którego system wartości oraz patriotyzm kształtowały się w czasie, kiedy Polska pozostawała jeszcze pod zaborami i kiedy wyłaniała się jej niepodległość. Konsekwentnie podporządkowywał swoje życie dewizie ''Bóg – Honor – Ojczyzna''. Za wierność ideom niepodległościowym, żołnierskiej przysiędze składanej w wojsku walczącym o Orła w Koronie, za bezwarunkową odmowę jakiejkolwiek kolaboracji z okupantem, podobnie jak setki tysięcy innych Polaków, w czasie komunistycznego zniewolenia został poddany terrorowi i skazany na zapomnienie”. Autor pracy dr Marek Szymaniak jest głównym specjalistą w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej w Gdańsku. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół organizacji struktur oraz działalności aparatu represji PRL, ze szczególnym uwzględnieniem województwa pomorskiego i bydgoskiego. Jest redaktorem naukowym informatora personalnego dotyczącego kadry kierowniczej aparatu bezpieczeństwa, i prac na temat: struktur UB i SB), Wojskowego Obozu Specjalnego dla „ekstremy” solidarnościowej w Chełmnie, pionu walki z „bandytyzmem” WUBP w Bydgoszczy i działań represyjnych SB wobec bydgoskiej „Solidarności” robotniczej i rolniczej. Jan Bodakowski