30. rocznica śmierci mjr. Jerzego Iłłakowicza – działacza Organizacji Polskiej i oficera NSZ

W okresie międzywojennym działał w Organizacji Polskiej, w czasie okupacji był członkiem kierowniczych struktur Związku Jaszczurczego i NSZ. Po wkroczeniu Sowietów do Polski przedostał się na Zachód, gdzie doprowadził do utworzenia Polskich Kompanii Wartowniczych. Zmarł na emigracji w USA w 1984 r.

Jerzy Iłłakowicz urodził się 8 marca 1908 r. w Łaziskach na Lubelszczyźnie, w rodzinie ziemiańskiej. W 1926 r. zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu w Louvain w Belgii, a następnie na Wydziale Handlowo-Ekonomicznym Wyższej Szkole Handlowej w szwajcarskiej Lozannie. Przez rok był też studentem London Scholl of Economics, gdzie specjalizował się w zakresie bankowości.

W okresie międzywojennym był działaczem Obozu Narodowo-Radykalnego oraz najwyższych szczebli Organizacji Polskiej.

Jak podporucznik rezerwy brał udział w kampanii wrześniowej. Po klęsce współtworzył struktury Związku Jaszczurczego, jego zadaniem był organizacja resortów cywilnych. Od lipca 1941 r. był zastępcą szefa Komisariatu Cywilnego przy Komendzie Głównej ZJ i szefem jego Wydziału Organizacyjnego.

Po utworzeniu Narodowych Sił Zbrojnych we wrześniu 1942 r. został kierownikiem Wydziału Organizacyjnego Służby Cywilnej Narodu. Z początkiem 1943 r., po powołaniu Tymczasowej Narodowej Rady Politycznej - organu zwierzchniego NSZ, wszedł w jego skład, pełniąc tam funkcję kierownika Wydziału Finansowego.

Po rozłamie w NSZ wiosną 1944 r. został członkiem Rady Politycznej tej organizacji. W sierpniu tego roku został oddelegowany do okręgu częstochowskiego, a następnie stanął na czele Wydziału VI (Oświatowego) KG NSZ. W październiku dołączył do Brygady Świętokrzyskiej, gdzie był oficerem do zleceń specjalnych.

W styczniu 1945 r. ewakuował się do Wiednia i dalej na Zachód, gdzie doczekał końca wojny. Od maja był oficerem łącznikowym NSZ przy V Korpusie armii USA, a następnie przy innych jednostkach w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec.

W tym czasie doprowadził do utworzenia Polskich Kompanii Wartowniczych złożonych z żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej, wyzwolonych jeńców i robotników przymusowych wywiezionych do III Rzeszy, którzy znaleźli się w amerykańskiej strefie okupacyjnej.

W 1948 r. wyjechał do Francji, gdzie organizował osadnictwo i zatrudnienie dla byłych żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej i Kompanii Wartowniczych. Działał też w organizacji „Ogniwo” skupiającej polskich emigrantów - członków Organizacji Polskiej i byłych NSZ-owców.

Z początkiem lat 50. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie spędził resztę życia. Dalej działał w organizacjach kombatanckich. Był zapalonym brydżystą, w 1962 r. zdobył dożywotni tytuł mistrza (Life Master), a jego nazwisko znalazło się w Encyklopedii Brydżowej.

Zmarł 13 stycznia 1984 r. w Fort Lauderdale na Florydzie, został pochowany w Wilmington w stanie Delawere.

Jego żona Irena, w czasie wojny agentka wywiadu NSZ, została zamordowana w 1943 r. przez komunistów z PPR.

opr. Paweł Brojek
źródło: nsz.com.pl

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Jeśli koniecznie chcesz skopiować materiał do swojego serwisu skontaktuj się z redakcją.