W czasie okupacji działał w ramach Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowych Sił Zbrojnych. Po wojnie w podziemiu antykomunistycznym, związany był z Komendą Główną Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Trzykrotnie skazany na karę śmierci, 15 stycznia 1948 r. został zamordowany w więzieniu mokotowskim.

Lechosław Roszkowski urodził się 17 marca 1916 r. w Piotrogrodzie, czyli dzisiejszym Petersburgu. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, później odbył aplikację prawniczą.

W czasie niemieckiej okupacji walczył w podziemiu w ramach Narodowej Organizacji Wojskowej, a od 1942 r. Narodowych Sił Zbrojnych. W 1944 r., po scaleniu NSZ z Armią Krajową został zastępcą szefa Służby Oświatowo-Wychowawczej Komendy Głównej NSZ-AK.

Brał udział w powstaniu warszawskim, w trakcie walk został ciężko ranny. Po kapitulacji stolicy zbiegł z transportu jenieckiego.

Ponownie w konspiracji, był szefem kolportażu przy Oddziale Propagandy Komendy Głównej NSZ-AK, a następnie Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Z czasem powierzano mu kolejne funkcje - szefa łączności a później kierownika komórki personalnej Oddziału Organizacyjnego KG NZW.

Do kwietnia 1945 r. pełnił obowiązki szefa Oddziału Organizacyjnego. Do jego zadań należała też organizacja Okręgów Pomorskiego i Kieleckiego NZW oraz struktur Pogotowia Akcji Specjalnej w tych okręgach.

Od sierpnia 1945 r. pełnił funkcję szefa Oddziału Organizacyjnego KG NZW. Od lutego 1946 r. wchodził w skład komisji wojskowej przy Prezydium Stronnictwa Narodowego.

W kwietniu 1946 r. został aresztowany przez UB. Po trwającym 1,5 roku śledztwie, w listopadzie 1947 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na trzykrotną karę śmierci.

Por. Lechosław Roszkowski ps. „Tomasz” został stracony 15 stycznia 1948 r. w więzieniu mokotowskim. Symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w Kwaterze „Na Łączce”.

W 1992 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie unieważnił wyrok z 1947 r.

Por. Lechosław Roszkowski był odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.

opr. Paweł Brojek
źródło: Tadeusz Swat, „...Przed Bogiem i historią”. Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944–1956. Mazowsze, Warszawa 2003

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Jeśli koniecznie chcesz skopiować materiał do swojego serwisu skontaktuj się z redakcją.