Szczególna rola, szczególne zadanie, szczególne wyzwanie. No bo jak sprostać roli ojca, skoro świat w zasadzie jest jedną wielką tajemnicą, a te tajemnice czas już powoli opisywać kolejnym pokoleniom?

Jak tu znaleźć chwilę dla dziecka, skoro z każdym dniem obowiązków zawodowych przybywa – bo przecież trzeba za coś żyć...? A jednak – na tę trudną orkę porywa się mimo wszystko mnóstwo młodych tatusiów.

- Być ojcem to chyba jedno z największych ukrytych marzeń każdego zdrowo myślącego mężczyzny – mówi Rafał, tato dwuletniego Szymona. - W dzisiejszych czasach, kiedy dziecko dla wielu wydaje się problemem, przeszkodą czy też planem na potem, spełnienie tego marzenia wydaje się luksusem, na które ze względów ekonomicznych stać niewielkie grono młodych ludzi. Mówi się, że czasy są trudne i niepewne, dlatego małżonkowie nie decydują się na potomstwo lub ograniczają jego liczbę do jednego – mówi Rafał.

I dodaje: - Zanim zostałem ojcem, chwilami myślałem podobnie, ale od momentu pojawienia się na świecie mojego syna, uświadomiłem sobie, że dziecko to największy skarb jaki można otrzymać od Pana Boga. Nie ma dla mnie nic wspanialszego jak patrzeć na pierwsze kroki, słuchać pierwszych słów i spoglądać na gesty mojego dziecka. Wspólne spacery, zabawa i czas, jaki spędzamy, są bezcenne i nie da się tego niczym zastąpić: bo aby żyć siebie samego trzeba dać, jak śpiewamy w jednej z piosenek – podsumowuje 28-letni ojciec.

Młody tato rzucony na głęboką wodę, pewną pomoc w zasadzie może otrzymać jedynie od małżonki. Są takie chwile, że czasem zwyczajnie musi zastąpić matkę – przewinąć pieluchę, przygotować coś do jedzenia, utulić do snu... Czasem trzeba być także lekarzem, a nawet katechetą!

- Jakiś czas temu moja 3,5 roczna córka przy wieczornej modlitwie zapytała mnie „gdzie jest Pan Bóg i kiedy do nas przyjdzie?” - zaczyna Maciej. - Słowo „zaskoczenie” z pewnością będzie niewystarczające, aby określić to, jak się wtedy poczułem. Myślę, że w takich sytuacjach mogę znaleźć odpowiedź na pytanie „co to znaczy być ojcem?”. Dla mnie oznacza to próbowanie, nieustanne zmaganie się z tłumaczeniem mojej córeczce współczesnego świata oraz nieudolne próby odpowiedzi na właśnie takie „dziecinnie proste” pytania – mówi.

Pytany, jak rozwiązał zagadkę córki, opowiedział: - nie obyło się bez słowno-teologicznej łamigłówki. Powiedziałem po prostu, że Pan Bóg jest w kościele a jak będzie starsza, to będzie mogła razem z rodzicami przyjmować Pana Jezusa do swojego serduszka. Próbowałem wytłumaczyć, że Pan Bóg jest też w jej serduszku i cały czas się nią opiekuje, a rodzice mu w tym pomagają – opowiada Maciej.

Siedem miesięcy temu Pawłowi urodził się syn Antoni. Świeżo upieczony ojciec opowiada o wrażeniach pierwszych godzin po narodzinach. - Do tej pory, chyba nic nie przebije rozmowy telefonicznej z moją żoną Karoliną o drugiej w nocy, gdy była jeszcze w szpitalu. Usłyszałem wtedy „Paweł, kup kapustę i przywieź ją szybko do szpitala”. Na wpół świadomy, odpowiedziałem „OK. Za chwilę będę”, choć nie miałem pojęcia, po co to robię. Dopiero, gdy przyjechałem do szpitala, po szybkich zakupach w całodobowym sklepie, dowiedziałem się, że mały nie chce jeść, co negatywnie wpływało też na mamę Antka. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło. Dziś mały ma ponad 6 miesięcy i rośnie jak na drożdżach. Doświadczenie taty - razem z nim”.

Podsumowując, życzeniami dla młodych ojców niech będzie pragnienie, jednego z ojców, z którymi rozmawialiśmy: „dążenia do pokonywania wszelkich obaw i trudności związanymi z powiększeniem każdej rodziny, bo wielodzietność to nie patologia tylko ogromne szczęście i radość obojga rodziców”.

Michał Polak

fot. flickr.com

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.