Nakładem katolickiej inicjatywy ewangelizacyjnej „Wejdźmy na szczyt" ukazała się w formacie kieszonkowym książeczka autorstwa Jana Lewandowskiego „Przeciw ateistom. 52 odpowiedzi na najczęstsze zarzuty ateistów i antyklerykałów". W pracy tej autor ukazał, że ateiści posługują się sprzecznymi z logiką frazesami, zaś ich rzekomo naukowe argumenty z nauką nie mają nic wspólnego. Jak informuje wydawca książeczka „Przeciw ateistom" to „pierwsze w Polsce kompendium, które przekrojowo i zarazem zwięźle odpowiada na rzekomo naukowe zarzuty neoateistów wobec chrześcijaństwa. Niniejszy poradnik apologetyczny stanowi swoistą nowość, starając się wypełniać dotychczasową lukę na rodzimym rynku wydawniczym. Książka wyposaża czytelnika również w broń przeciw najczęściej spotykanym zarzutom antyklerykalnym, odnoszącym się na przykład do zagadnienia Inkwizycji kościelnej. Jest to niezbędna pozycja w biblioteczce każdego świadomego chrześcijanina, który nie godzi się na to, aby jego wiara była ośmieszana i sprowadzana do zabobonu przez rzekomo „oświeconych" wyznawców samego rozumu". Autor pracy jest absolwentem UKSW, magistrem religiologii i licencjatem kanonicznym. Angażuje się w polemiki z sektami oraz niewierzącymi. Zdaniem Jana Lewandowskiego ateiści (racjonaliści, humaniści i wolnomyśliciele) chcą nawracać na ateizm, mają swoich guru, religie uznają za urojenia i iluzje, wbrew faktom twierdzą, że opierają się na rozumie i nauce. Ateizm podobnie jak inne światopoglądy religijne nie przedstawia dowodów na swoje tezy. Przykładem absurdalności ateistycznej nienawiści do religii jest to, że większość wiedzy jako przyjmujemy w procesie edukacji opiera się na wierze w to, co nam nauczyciele objawiają, a nie - na naszym własnym doświadczeniu. Nie mamy jak weryfikować treści objawianych nam przez nauczycieli. Wbrew twierdzeniem ateistów brak naukowych dowodów na istnienie Boga nie jest naukowym dowodem na nieistnienie Boga. Argumenty ateistów o niesłuszności wiary w Boga doskonale nadają się do udowodnienia tezy, że ateizm głosi nieprawdę. W swej książce autor przypomina, że teoria ewolucji „jest tylko hipotezą i przypuszczeniem", protestancki kreacjonizm nie ma uzasadnienia w Biblii, datowanie węglem daje nieprawdziwe wyniki, teorie, które okazały się nieprawdziwe, pomimo to, jako użyteczne są wykorzystywane w nauce, coraz to nowe odkrycia naukowe obalają tezy, które uważano za prawdziwe, prawa nauki obowiązujące w naszych warunkach, mogą nie obwiązywać w innych warunkach we wszechświecie. Jan Lewandowski opisał też zasługi inkwizycji dla uczynienia procesów sądowych bardziej humanitarnymi, niewielka liczbę procesów inkwizycyjnych na tle 300.000 ofiar Rewolucji Francuskiej, zasługi wojen krzyżowych, historyczność postaci Jezusa (na którego istnienie mamy więcej dowodów niż na istnienie Homera czy Pitagorasa), kwestie tego, że starożytni historycy opisywali wydarzenia ważne dla nich, a nie ważne z naszej perspektywy, fakt utraty ponad 90% archiwów z okresu starożytności, i proces kreacji naszej wiedzy o tym okresie na podstawie ocalałych źródeł, mówiących o niewielkim wycinku starożytnej rzeczywistości. Z pracy Jana Lewandowskiego można dowiedzieć się nie tylko o błędach ateistów, o tezach przez nich głoszonych, ale poznać i treści wiary katolickiej mówiące o: relacji Boga do zła oraz cierpienia na świecie (cierpienia ma nas doskonalić w drodze do wiecznego zbawienia), kwestii samoograniczeń przyjmowanych przez Boga, które absolutnie nie ograniczają jego wszechmocy.