Dziecięcy płacz i kamienne serca niemieckich oprawców

0
0
0
fot. wasilka-slowajakmarzenia
fot. wasilka-slowajakmarzenia /

Książka profesora Richarda C. Lukasa, Dziecięcy płacz. Holokaust dzieci żydowskich i polskich w latach 1939-1945, w przekładzie Tomasza Kaźmierczaka, wydana przez poznańskie Wydawnictwo Replika ma skala niemiecka ludobójstwa po dziesiątkach lat od wojny, jest ciągle zmniejszana i przemilczana.

Jedyna martyrologia, która jest dozwolona w zakresie II Wojny Światowej i na którą Niemcy się zgadzają to Holokaust. Tymczasem niemieckie ludobójstwo dotknęło w nie mniejszej skali także inne narody. Głównie Słowian (Polaków, Rosjan, Białorusinów, Ukraińców, Serbów) i Greków. Ale o tym się już nie mówi. Ogromną rolę w przemilczaniu niemieckich zbrodni mają ci „polscy” historycy, którzy żyją z niemieckich grantów. Stąd widoczna w ciągu III RP niechęć środowisk naukowych na uniwersytetach do poruszania tego tematu, skoro można brać sute dofinansowania za wykazywanie współudziału Polaków w sprawstwie Holokaustu. Co więcej, skala niemieckiego ludobójstwa na Polakach jest kompletnie nieznana na Zachodzie. Dlatego praca profesora Richarda C. Lukasa „ Dziecięcy płacz". Holokaust dzieci żydowskich i polskich w latach 1939-1945” piszącego o cierpieniu także dzieci polskich jest tak ważna.
Urodzony w 1937 roku, mieszkający w Tampie na Florydzie profesor Richard C. Lukas jest wykładowcą między innymi na Uniwersytecie Technologicznym Tennessee i Uniwersytecie Południowej Florydy. Jest on amerykańskim historykiem z polskim pochodzeniem. Dlatego jest szczególnie wyczulony na tragiczną historię Polski w okresie II Wojny Światowej. W swoich publikacjach zajmuje się przede wszystkim wojennymi losami Polski, okupacją hitlerowską w naszym kraju oraz relacjami polsko-żydowskimi. Szczególnie za te ostatnie badania jest mocno atakowany i krytykowany przez bardzo silne w Stanach Zjednoczonych lobby żydowskie, które ma swoisty monopol na martyrologię okresu II Wojny Światowej. Przedstawiając jedynie cierpienie narodu żydowskiego w ramach Holocaustu i kompletnie pomijając cierpienia innych narodów, w tym zwłaszcza Polaków.
Stąd wściekłe ataki na jego słynną książkę „Zapomniany Holokaust”, która dotyczyła tragicznych losów Polaków w okresie II Wojny Światowej. Bardzo silna krytyka środowisk żydowskich była wynikiem zrównania doświadczeń wojennych Polaków i Żydów. Tak samo zresztą się stało po publikacji „Dziecięcego płaczu”, kiedy w 1994 roku profesor Lukas otrzymał Literacką Nagrodę imienia Janusza Korczaka przyznaną przez Ligę Przeciwko Zniesławieniu. Oczywiście największym zarzutem było… przyrównanie cierpienia polskich gojów do Żydów. Gdyż w opinii środowisk ludobójstwo Żydów było wydarzeniem wyjątkowym w historii świata i nie można go z czymkolwiek innym porównywać. Chociaż jak sam autor pisze Holokaust zarówno dzieci żydowskich, jak i polskich, był tak samo potworną zbrodnią wojenną.
Autor w swojej publikacji zestawiając fakty i statystyki, bazując na zebranych świadectwach opisuje przerażające, wojenne losy dzieci polskich i żydowskich. Wskazuje, że oba te narody zostały skazane tak samo, zostały skazane przez nazistowskie Niemcy w ich chorej doktrynie ludobójstwa skazane na całkowitą eksterminację. Różne były tylko metody i planowany czas osiągnięcia tych założeń. Wynikające z różnych przyczyn, realizowane inaczej, za pomocą innych metod, mających zdecydowanie ten sam cel: likwidacji aż do całkowitego unicestwienia obu narodów. Dotyczyło to tak samo narodu żydowskiego, jak polskiego.

W kolejnych rozdziałach swojej pracy profesor Lucas przygląda, omawia kolejne aspekty życia dzieci podczas II Wojny Światowej. Zajmując się ich losami w trakcie niemieckiej napaści na Polskę, podczas deportacji z przyłączonego do Rzeszy „Kraju Warty” do Generalnej Guberni. Przedstawia ich losy w niemieckich obozach koncentracyjnych. Zajmuje się tragedią dzieci poddanych germanizacji, z których wiele po wojnie nigdy nie wróciło do Polski i do końca życia pozostało w Niemczech. Na koniec - przedstawia wstrząsające są dalsze losy „wojennych” dzieci. Gdy fizycznie i psychicznie okaleczone przez doświadczenia wojenne, poddane praniu mózgu w ramach germanizacji musiały po wojnie przetrwać kolejny totalitaryzm – stalinowskiego komunizmu, który dzięki zdradzie Zachodu został w Polsce wprowadzony. Ta książką to zdecydowanie wstrząsająca lektura. Zalecana szczególnie tym, spośród „Polaków”, którzy bronią Niemcy przed koniecznością zapłacenia reparacji za wojenne zniszczenia, ludobójstwo i cierpienie.

Michał Miłosz

Richard C. Lukas, Dziecięcy płacz. Holokaust dzieci żydowskich i polskich w latach 1939-1945, Przekład: Tomasz Kaźmierczak, Wydawnictwo Replika, Poznań 2018, s. 360.

Źródło: Michał Miłosz

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną