Polacy zawdzięczają profesorowi Jerzemu Robertowi Nowakowi kilkadziesiąt publikacji zawierających zakazane i niewygodne dla antypolskich środowisk fakty, w tym i: Czarny leksykon wydany w 1998 roku), Walka z kościołem wczoraj i dziś (1999), Przemilczane zbrodnie (1999), Spory o historie i współczesność (2000), Czarna legenda dziejów Polski (2000), 100 kłamstw J. T. Grossa o żydowskich sąsiadach i Jedwabnym (2001), Zbrodnie UB (2001), Spór o kolaboranta Brzechwę , Jak oszukano naród, Nowa cenzura, Na przekór skorpionom, Alleluja i do przodu, Kogo muszą przeprosić Żydzi, Żydzi w historii świata, Czerwone dynastie, Co Polska dała światu, Antypolonizm (2005).

Według profesora Nowaka po wojnie z ZSRR do okupowanej przez komunistów Polski napływali Żydzi, w 1946 roku było już ich na ziemiach polskich 244.000. Równocześnie sowieci wywozili uwiezionych polskich patriotów na Sybir.

Role Żydów w zbrodniach komunistycznych opisał profesor Nowak w publikacji „Kogo muszą przeprosić Żydzi". Profesor Nowak przypomniał, że w 1983 Stanisław Krajewski jako Abel Kainer

opisał w „Krytyce" piśmie KOR opisał nad reprezentacje Żydów we władzach komunistycznych.

Jerzy Robert Nowak w „Sporach o historie i współczesność" opisał udział Żydów w zbrodniach bezpieki, której władze były zmonopolizowane przez Żydów. Bezpieka (i kultura) były nadzorowane przez Żyda Bermana. Polacy byli mordowani przez bezpiekę na czele której stali Żydzi: Romkowski , Luna Brystygierowa (ciotka Artura Sandauera), Fajgin, Różański, Światło, Andrzejewski. Morel wymordował 1500 Polaków i Ślązaków. Znakomitą większość kierownictwa UB stanowili Żydzi. Jacek Różański dyrektor departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego był bratem Jerzego Borejszy, który kontrolował prasę i wydawnictwa (bracia nazywali się Goldberg). Roman Zambrowski przed usunięciem z PZPR w latach sześćdziesiątych, był funkcjonariuszem KPP, członkiem ZPP, w latach 1944-1963 członkiem biura politycznego PPR a później PZPR, szefem zarządu pionu wychowawczego I dywizji Wojska „Polskiego", zatwierdzał wyroki śmierci na polskich patriotach (często bardzo młodych) w zastępstwie Bieruta, zarządzał obozami koncentracyjnymi i tzw. komisją specjalną (skazującą na roboty przymusowe 460.000 osób na które UB nie zdołała zebrać wystarczających dowodów, kobiety w ciąży, młodzież).

Jerzy Robert Nowak poświęcił dużą część swej publikacji „Zbrodnie UB" zbrodniom, mordom i torturom na polskich patriotach po II wojnie światowej, popełnionym przez Żydów w okupowanej przez komunistów Polsce. Żydzi stanowili 90% kadry kierowniczej UB. Wszyscy główni kierownicy terroru komunistycznego w okupowanej Polsce byli Żydami (Berman, Roman Romkowski

i Mieczysław Mietkowski wiceministrowie Bezpieczeństwa Publicznego, Brystygierowa, Feigin).

Dziś środowiska krytyczne wobec polskiego patriotyzmu negują odpowiedzialność. Profesor Nowak przypomniał w swoich pracach, że Jacek Kuroń głosił w 1981 roku na Uniwersytecie Warszawskim, że nie ma znaczenia ilu Żydów było w UB, Gross kłamał o niewielkiej liczbie żydów w UB, wybielaniem żydów zajmowali się też naukowcy tacy jak profesor Paczkowski.

Jerzy Robert Nowak przypominał w swoich pracach, że okupowaną przez komunistów Polską rządził żydowski triumwirat: Berman (władający bezpieką), Minc (minister gospodarki, który zniszczył: gospodarkę Polski, polski handel, polską inicjatywę prywatną, polską wieś) i Romana Zambrowski. Bierut był tyko bezbarwnym figurantem. Żydowski triumwirat nadawał ton komunistycznej dyktaturze, obsadzał posady Żydami - Żydzi zmonopolizowali rząd po II wojnie światowej w okupowanej Polsce. Żydowski nacjonalizm triumwiratu gorszył nawet ambasadora ZSRR Lebiediewa.

Jerzy Robert Nowak w swoich publikacjach opisał jak Żydzi z bezpieki (i reszta komunistycznego aparatu terroru) sadystycznie katowali polskich patriotów: bili po całym ciele, bili szczególnie we wrażliwe miejsca, bili różnymi przedmiotami, wyrywali włosy, miażdżyli palce, przypalali papierosem usta i oczy, przypalali ogniem ciało, nie pozwalali spać, by wywołać psychozę, trzymali nago w zimnych celach, zmuszali do wielogodzinnego klęczenia nago z rękami wyciągniętymi do góry, zmuszali do biegania nago, gdy było się bitym stalowymi prętami.

Profesor Nowak opisał też w swoich pracach jak Żydzi mordowali (bez lub po z fałszowanych procesach), więzieniem i prześladowaniem opolskich patriotów którzy podczas wojny walczyli z niemieckimi nazistami (akowców, narodowców). Westerplatczyka majora Słabego zabił Mojsezon (Mojzeszowicz).

Według profesora Nowaka polityczna dominacja umożliwiła Żydom kariery i w innych dziedzinach. Zdaniem profesora Nowaka profesor Marian Grzybowski został zabity w 1949 roku by jego katedrę mogła zająć dr S. Jabłońska (Stefania Szela Ginburg, członek WKPb, kapitan Armii Czerwonej). Jabłońska została kierownikiem kliniki dermatologii, pomimo że

była tylko magistrem i miała 29 lat, została również stypendystką Światowej Organizacji Zdrowia, w 1950 doktorem, w 1954 profesorem. W 1956 wydała podręcznik „Choroby skóry" będący plagiatem pracy Grzybowskiego. Jabłońska zawdzięcza swoją karierę władającemu w resorcie zdrowia Zygmuntowi Grynbergowi szwagrowi Jakuba Bermana i swojej starszej siostrze dr Irenie Haussman odpowiedzialnej za mianowanie i odwoływanie profesorów.

W swoich pracach Jerzy Robert Nowak przypominał, że Żydzi z bezpieki zajmowali się szkalowaniem AK (oskarżanej przez nich o kolaboracje z Niemcami), prześladowaniem i zwalczaniem Kościoła katolickiego.

Jan Bodakowski