Równie groteskowe, jak sowieckie brednie o wynalazcach są twierdzenia kandydata na prezydenta USA, że żarówkę wynalazł murzyn, a nie Thomas Edison. Joe Biden swoją kuriozalną opinię wygłosił na spotkaniu z liderami murzynów w Grace Lutheran Church w Kenosha w stanie Wisconsin.

Kandydat demokratów prawdopodobnie wspominał o murzynie Lewisie Howardzie Latimerze (oczywiście dla lewicowego polityka zapamietanie nazwiska murzyna było byt trudne i określił go mianem murzyna), który był pracownikiem Edisona odpowiedzialnym za uzyskanie włókna węglowego do żarówki. Edison zatrudniał wiele osób i firmował swoim nazwiskiem wynalazki swojej firmy.

Wbrew bredniom kandydata demokratów na prezydenta, o ojcostwo żarówki może się ubiegać wiele innych białych osób, a nie ów murzyn. Proces ''wynajdywania'' żarówki trwał w wielu krajach Europy na przestrzeni całego XIX wieku. W 1838 Marcellin Jobard wykorzystał włókno węglowe żarzące się w próżni, w 1840 Robert Grove wykorzystał drut platynowy żarzący się w próżni, w 1841 Frederick de Moleyns opatentował lampkę elektryczną z platynowym żarnikiem. w 1854 Heinrich Göbel jako pierwszy praktycznie wykorzystał żarówki z włóknem ze zwęglonego bambusa do reklamy, w 1860 Joseph Wilson Swan uzyskał brytyjski patent na świecące włókno węglowe w bańce, z której wypompowano powietrze, w 1873 Rosjanin Aleksander Łodygin stworzył żarówkę z żarnikiem węglowy, której czas działania wynosił 30 minut, w 1878 Joseph Wilson Swan uzyskał patent brytyjski na pierwszą nadająca się do praktycznego wykorzystania żarówka (włókna węglowe stosował w swoich żarówkach od 1848) – ta żarówka działała 13,5 godziny, w 1878 Hiram Stevens Maxim utworzył United States Electric Lighting Company i rozpoczął masową produkcję żarówek w USA.

I dopiero w 1879 Thomas Edison uzyskał patent na żarówkę (przy której w laboratorium w Menlo Park pracował wspomniany przez demokratycznego kandydata na prezydenta murzyn) – na początku świeciła ona tylko 8 minut, a po kilkumiesięcznych pracach do 100 godzin – przebadanie 1600 materiałów na żarnik, kosztowało Edisona 100.000 dolarów (według dzisiejszej wartości 2.600.000). W 1883 w Markach niedaleko Warszawy w przędzalni spółki Briggs & Posselt zastosowano oświetlenie elektryczne. W 1890 Rosjanin Aleksandr Łodygin w żarówce zastosował wolframowy żarnik, który wykorzystywany jest od 1907 we współczesnych żarówkach. W 1913 Irving Langmuir stworzył żarówkę, jaką znamy.

Dziś używamy żarówek z trzonkiem gwintowym według patentu Edisona, a w samochodach z trzonkiem bagnetowym (według patentu Swana). Tradycyjne żarówki w ostaniach latach zostały zastąpione przez diody energooszczędne. Fakty jednak dla lewicy nie mają znaczenia.

Jan Bodakowski