Czeczenia. Wojna bez śladu - wstrząsający dokument o spacyfikowaniu kaukaskiego narodu

Los Czeczeni został, podobnie jak los Polski, zdeterminowany rosyjskim imperializmem. Kiedy Polacy walczyli o niepodległość i przetrwanie z Rosją, a z czasem i sowietami, podobny bój prowadzili Czeczeńscy. Los Czeczeni był jednak gorszy. Kiedy Polska po transformacji ustrojowej formalnie stawała się suwerenna, Rosjanie rozpoczęli eksterminacje Czeczenów i utopili w krwi ich aspiracje narodowe.

Obraz współczesnej spacyfikowanej Czeczenii przybliża polskim widzom francuski dokumenty ,,Czeczenia. Wojna bez śladu" bezpłatnie wyświetlany jest podczas festiwalu filmów o prawach człowieka Watch Dock w Warszawie.

,,Czeczenia. Wojna bez śladu" ukazuje Czeczenie dwie dekady od wybuchu walk o niepodległość. Kraj w którym pamięć o czeczeńskich patriotach oraz o cywilnych ofiarach zbrodni dokonanych przez Rosjan i ich kolaborantów jest zakazana. Zamiast prawdy wszędzie obecna jest nachalna propaganda. Nazwy ulic noszą imiona oprawców, którzy dokonywali w Czeczeni zbrodni wojennych.

W Czeczeni panuje, równie karykaturalny jak w Korei Północnej, kult jednostki - wszędzie wiszą portrety dyktatora z nadania Moskwy Ramzana Kadyrowa i jego pana Władymira Putina. Nawet podczas parad wojskowych nad pojazdami oddziałów złożonych z Czeczeńców powiewają flagi republiki z wkomponowanym olbrzymim portretem Kadyrowa, a elity rządzące występują w koszulkach z podobizną wodza. Karykaturalne spędy polityczne są obowiązkowe dla pracowników, za ich bojkotowanie traci się prace (w Czeczeni poziom bezrobocia sięga 40%).

Kadyrow za zezwoleniem Putina z Czeczeni uczynił państwo islamskie, rządzone według szariatu. Wszelka pamięć o ofiarach reżimu jest zakazana. Pomoc Czeczeńcom starają się nieść rosyjskie organizacje praw człowieka.

Terror władzy nie ustaje. Ofiarami porwań i mordów zostają ciągle nowi niewinni czeczeńscy cywile. Dzieje się tak gdyż za każdego złapanego rzekomego terrorystę Kadyrow dostaje kasę z Moskwy. Więc gdy nie ma już kogo łapać, i zarabiać ruble, musi siać terror wobec ludzi nie mających żadnych związków z bojownikami.

Rosjanie i ich kolaboranci odpowiadają w Czeczeni za masowe ludobójstwo, zbrodnie dokonywane na kobietach i dzieciach, tortury, porwania i morderstwa, urągające warunki więzienia ludności czeczeńskiej i bojowników, prześladowanie obrońców praw człowieka, niszczenie domów i masowe ucieczkę uchodźców, oraz zapewnienie bezkarności zbrodniarzom.

Przyczyną zbrodni wojennych Rosjan i ich kolaborantów w Czeczeni było ogłoszenie przez Czeczenów niepodległości w 1991 roku. Pierwsza wojna rozpoczęta agresją rosyjską na Czeczenie w 1994 roku zakończyła się w 1996 roku faktyczną niepodległością Czeczenii. Druga rosyjska agresja na Czeczenie w 1999 roku zaskoczyła się w 2003 roku zainstalowaniem złożonej z kolaborantów i kryminalistów prorosyjskiej dyktatury.

Normą w czasie rosyjskich agresji na Czeczenie były bombardowania i ostrzał obiektów cywilnych, powodujący masową śmierć kobiet i dzieci. Skala bombardowań i ostrzału artyleryjskiego była nieznana na innych współczesnych frontach. Rosjanie uniemożliwiali cywilom ucieczkę z bombardowanych i ostrzeliwanych terytoriów. Ludność cywilna z niszczonych przez Rosjan terenów przez długie miesiące żyła w piwnicach pod zbombardowanymi budynkami, bez dostępu do wystarczającej ilości jedzenia i wody, bez gazu, wody, elektryczności i opieki medycznej. Cywile, a szczególnie dzieci, poddane nieustannemu zagrożeniu śmiercią, wykazywały syndrom stresu po urazowego.

Z równa brutalnością Rosjanie bombardowali konwoje cywilnych uciekinierów ze stref walk. Dodatkowo uchodźcy byli często bici, nieustannie okradani przez rosyjskich żołnierzy. Normą były dokonywane przez rosyjskich żołnierzy morderstwa na cywilach (też dzieciach i kobietach), często Czeczenki przez zamordowaniem były gwałcone przez rosyjskich żołnierzy.

Ci cywile Czeczeńscy, którzy nie byli mordowani trafiali do rosyjskich obozów gdzie byli torturowani i trwale okaleczani. Setki tysięcy Czeczenów zbiegło do innych krajów by nie zostać zamordowanym przez Rosjan. Rosjanie nie dopuszczali w rejon klęski humanitarnej zagranicznych konwojów z pomocą.

Terror Rosji i bezkarność zbrodniarzy wojennych stał się pożywką dla popularności wśród skazanych na zagładę i opuszczonych przez społeczność międzynarodową bojowników czeczeńskich.

Typową cechą rosyjskiej agresji i okupacji stała się kryminalna działalność żołnierzy rosyjskich na terenie okupowanym. Rosyjscy kryminaliści w mudrach powszechnie kradli wszystko co się dało wywieść z okupowanego terenu. Przestępcza działalność rosyjskich żołnierzy była akceptowana przez rosyjskie dowództwo.

Ludobójcza polityka Rosji nie spotkała się z krytyką ze strony zachodu USA i UE, Banku Światowego czy Międzynarodowego Funduszu Walutowego, ONZ. Zapewne dzięki wspólnym interesom z Rosją.

Zobacz cały film (angielskie napisy):

Jan Bodakowski

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.