O świcie w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego na ulice wsi i miast wychodzą procesje rezurekcyjne. Tuż po niej wierni śpiewają pieśń „Ciebie Boga wysławiamy”. Po czym kapłani sprawują uroczystą Eucharystię. W słowach pieśń „Ciebie Boga wysławiamy” wyraża się przekonanie, że w tajemnicy Zmartwychwstania dzieło odkupienia osiągnęło szczyt.

W Niedzielę Wielkanocną Ojciec Św. udziela błogosławieństwa Urbi et Orbi (Miastu i Światu). Składa również świąteczne życzenia wiernym w językach ojczystych wiernych. W ubiegłym roku Benedykt XVI życzenia wielkanocne złożył w 65 językach, w tym po polsku.
   
Samo określenie daty świąt Wielkiej Nocy łączy się z symboliką słońca. Sobór Nicejski święto to włączył do kalendarza słonecznego. Nie odrzucił jednocześnie związków z kalendarzem księżycowym. W świecie wierzeń religijnych księżyc symbolizuje przemijalnością. Kosmiczna symbolika księżyca odpowiada tajemnicy Śmierci i Zmartwychwstania świętowanej w chrześcijańskiej Passze.

W poranek wielkanocny rodzina spożywa uroczyste śniadanie, w czasie którego jedzone są pokarmy poświęcone w Wielką Sobotę. Polska jest jednym z nielicznych krajów gdzie Wielkanoc obchodzimy przez dwa dni, w niedzielę i poniedziałek.

Agata Bruchwald
fot. Wikimedia Commons