Okupowana przez nazistów Europa. Różnice między sytuacją Polaków a sytuacją obywateli krajów zachodniej Europy
Nieustanie w relacjach Polski z zachodnią Europą mamy do czynienia z szokującymi antypolskimi wypowiedziami różnych „mądrych inaczej” z zachodnioeuropejskich mediów i polityki, pouczających Polaków o tym, czym jest demokracja, a czym nazizm.
Niedawno byliśmy świadkami wielu antypolskich wypowiedzi imbecyli z Parlamentu Europejskiego. Przyczyną tego plugawego antypolonizmu może być nie tylko zaplanowana antypolska nagonka, ale także doświadczenie zachodniej Europy z czasów II wojny światowej.
Zachodnia Europa nie doświadczyła okropieństw nazistowskiej okupacji w takim stopniu jak Polska. Wojenne doświadczenia zachodniej Europy z Niemcami często przypominają bowiem bardziej realia z brytyjskiego serialu komediowego „Alo! Alo!" niż to, co się działo nad Wisłą. Dlatego też to, że dzieci nazistów w Brukseli szkalują Polskę i Polaków może nie być tak bulwersujące dla mieszkańców zachodniej Europy.
Stolica przedwojennej Polski została przez Niemców zajęta po zaciekłych walkach. Na okupowanych ziemiach polskich codziennością był terror, zabór polskiego mienia przez Niemców, masowa eksterminacja Polaków, nienawiść rasowa i dyskryminacja Polaków przez Niemców.
Na ziemiach polskich Niemcy zamknęli polskich Żydów w gettach. Niemcy nie zaproponowali Polakom jakiejkolwiek formy współpracy i koegzystencji z władzą okupacyjną. Zlikwidowali polskie szkolnictwo. Zabijali w masowych egzekucjach cywili. Prowadzili politykę systematycznego głodzenia Polaków. Polacy musieli nawet oddać Niemcom wszystkie odbiorniki radiowe.
Równocześnie do Brukseli Niemcy weszli bez walk. Mieszkańcy miasta odbierali niemieckich okupantów jako sympatycznych ludzi. Podobnie nie było walk o Paryż. Niemieccy żołnierze zachowywali się przyjaźnie i dokonywali zakupów w paryskich sklepach (kupowali, dając zarobić, a nie rabowali jak w Polsce). W okupowanej Francji nie było prześladowań i normalnie działy francuskie szkoły. Belgowie i Francuzi mogli zachować radia, ale mieli zakazane słuchanie alianckich radiostacji.
Rozejm z czerwca 1940 zakończył agresję Niemiec na Francję. Niemcy niezwykle szybko i sprawnie rozbili silną i nowoczesną francuską armię. W walkach z Niemcami poległo 90.000 żołnierzy francuskich, 200.000 było rannych a 1.850.000 znalazło się w niewoli. Francja została podzielona na dwie strefy - jedną okupowaną przez niemiecką armię i drugą nieokupowaną. Na czele nieokupowanej Francji stanął bohater pierwszej wojny światowej marszałek Petain. Rząd w Vichy nie miał wojska, ale dysponował policją, Niemieckie sądy karały niemieckich żołnierzy za zbrodnie dokonane na francuskich cywilach.
W stosunku do mieszkańców krajów zachodniej Europy okupowanych przez Niemców, Polacy mieli dłuższą godzinę policyjną, zakaz wchodzenia do parków, nie mieli dostępu do niezbędnych artykułów w normalnej sprzedaży (dlatego istniał czarny rynek). Niemieckie władze okupacyjne wyznaczyły Polakom o połowę mniejsze racje żywnościowe, zakazały posiadania prywatnych samochodów (nie mogli ich posiadać Belgowie, Francuzi mieli prawo do posiadania aut prywatnych).
Podczas gdy w Polsce nie było masowej kolaboracji, w Belgii z Niemcami kolaborowali katoliccy nacjonaliści z Christus Rex i działacze Vlaamsch Nationaal Verbond oraz Flamandzkiego Związku Narodowo-Solidarystycznego. W czasie, gdy Belgowie kolaborowali, Polacy stworzyli całe Państwo Podziemnie, które zabijało każdego menela, który splamił się współpracą z Niemcami.
Wyrazem rasowej pogardy Niemców wobec Polaków był stosunek władz niemieckich do relacji żołnierzy niemieckich z kobietami z krajów okupowanych. We Francji i Belgii Niemcy mogli utrzymywać relacje intymne i towarzyskie z ludnością tubylczą. Polka, która (złamała okupacyjne przepisy i) była związana z niemieckim żołnierzem karana była przez Niemców wysyłką do niemieckiego obozu koncentracyjnego. Polacy za związki z Niemkami kierowani byli na roboty przymusowe do Niemiec, a za intymne relacje z Niemkami karani byli śmiercią.
Tematykę tego, jak odmiennie wyglądała okupacja Europy Zachodniej i okupacja Polski poruszają teksty zebrane w 333 stronicowej publikacji IPN pt „Okupowana Europa. Podobieństwa i różnice".
Jan Bodakowski
WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.
Źródło: prawy.pl