COP28: Opłaty z emisji dwutlenku węgla pozwoliłyby zebrać biliony potrzebne na walkę z kryzysem klimatycznym

Szef Międzynarodowego Funduszu Walutowego powiedział, że przekierowanie bilionów dolarów, za pomocą których świat subsydiuje produkcję paliw kopalnych każdego roku, i wprowadzenie ukrytej ceny emisji dwutlenku węgla, wygenerowałoby ogromne ilości gotówki potrzebnej do rozwiązania kryzysu klimatycznego.

Rządy zostały zniechęcone do wyraźnego ustalania cen emisji dwutlenku węgla ze względu na potencjalną niepopularność nowych podatków od emisji dwutlenku węgla, które stały się ulubionym celem polityków i partii antyklimatycznych na całym świecie, od Stanów Zjednoczonych i Australii po Europę i Wielką Brytanię.

Kristalina Georgieva, dyrektor zarządzająca MFW, powiedziała, że możliwe jest osiągnięcie tego samego rezultatu - sprawienia, by działania wysokoemisyjne odzwierciedlały ich rzeczywiste koszty dla społeczeństwa - za pomocą regulacji i poprzez ograniczenie złych dotacji, które zachęcają do korzystania z paliw kopalnych.

"Byliśmy powolni, jeśli chodzi o bardzo ważną myśl polityczną, jaką jest zachęta dla inwestorów poprzez tolerowanie wysokiego poziomu dotacji na paliwa kopalne" - powiedziała w wywiadzie dla Guardiana. "A [świat pogorszył tę sytuację], wciąż dość wolno wprowadzając ceny emisji dwutlenku węgla i określając trajektorię wzrostu tych cen".

Poniedziałek był dniem finansów i handlu na szczycie klimatycznym ONZ Cop28 w Dubaju, podczas którego rządy, instytucje finansowe i inwestorzy z sektora prywatnego omawiali nowe inicjatywy mające pomóc w znalezieniu bilionów potrzebnych do przestawienia świata na gospodarkę niskoemisyjną. Niewiele było jednak znaczących zapowiedzi nowych środków pieniężnych, ponieważ większość rządów dokonała wpłat na fundusz strat i szkód, który obecnie wynosi około 700 mln USD (556 mln GBP), w pierwszym tygodniu konferencji.

Badania przeprowadzone przez wybitnych ekonomistów wykazały, że każdego roku na całym świecie potrzebne są biliony na inwestycje w energię odnawialną i inne technologie niskoemisyjne - na przykład Lord Nicholas Stern i Vera Songwe stwierdzili, że same kraje rozwijające się, z wyłączeniem Chin, będą potrzebować ponad 2 bilionów dolarów (1,6 biliona funtów) rocznie do 2030 r., aby ograniczyć emisje i poradzić sobie z wpływem ekstremalnych warunków pogodowych. Sumy te wydają się ogromne, ale są stosunkowo niewielkie w kontekście globalnej gospodarki wartej około 450 bilionów dolarów (358 bilionów funtów).

Tego lata MFW obliczył, że bezpośrednie i pośrednie dotacje przeznaczane na paliwa kopalne, nawet bez uwzględnienia udowodnionych skutków, takich jak koszty opieki zdrowotnej, osiągnęły ponad 7 bilionów dolarów (5,56 biliona funtów), osiągając rekordowy poziom w wyniku reakcji rządów na kryzys kosztów utrzymania.

Jak powiedziała Georgieva, zreformowanie tych podatków uwolniłoby zasoby, które można by przeznaczyć na energię odnawialną i inne technologie niskoemisyjne, stymulując rynek "czystego" wzrostu. Z drugiej strony, dodała, wprowadzenie ceny emisji dwutlenku węgla byłoby karą dla inwestycji wysokoemisyjnych.

Ekonomiści od dziesięcioleci argumentują, że ustalanie cen emisji dwutlenku węgla jest najskuteczniejszym sposobem na doprowadzenie gospodarek do odejścia od paliw kopalnych. "Dowody są takie, że to działa" - powiedziała Georgieva, była dyrektor generalna Banku Światowego i czołowa komisarz europejska, zanim objęła swoją obecną rolę w 2019 roku. "Kiedy nakładasz cenę na emisję dwutlenku węgla, dekarbonizacja przyspiesza. Europejczycy wprowadzili system handlu uprawnieniami do emisji [w 2005 r.] i ich emisje wzrosły, a mimo to spadły o 37%. To samo można zaobserwować w Kanadzie, gdzie wprowadzono podatek węglowy".

Podatki węglowe i handel emisjami mogą również generować przychody dla rządów. "Kiedy mówimy o potrzebie wsparcia przejścia na zieloną gospodarkę, skąd mogą pochodzić pieniądze - cóż, oto źródło" - powiedziała.