Ustalenie kontaktów z dzieckiem - mediacja czy sąd?

Ustalenie kontaktów z dzieckiem — dlaczego to takie ważne? 

Ustalenie kontaktów rodzica z dzieckiem w przypadku, gdy byli partnerzy ze sobą nie mieszkają, jest absolutnie kluczowe w kontekście troski o nieletniego. Kierując się dobrem dziecka, zawsze warto zabiegać o szanse częstego i regularnego kontaktu z nim. Ma to ogromne znaczenie dla jego rozwoju emocjonalnego, społecznego, a nawet intelektualnego. Ograniczenie kontaktów z jednym z rodziców może prowadzić do różnego rodzaju problemów w życiu dziecka, w tym problemów zdrowotnych. Bez regularnych kontaktów trudno zbudować mocną, silną i trwałą więź z dzieckiem. Brak spotkań, rozmów telefonicznych, korzystania ze środków komunikacji elektronicznej może poważnie osłabić więź między dzieckiem i rodzicem, nawet jeśli ona przed rozstaniem dorosłych była ona silna. Z tych powodów ogromnie ważne jest, aby o uregulowanie kontaktów z dzieckiem zadbać jak najszybciej. 

Sądowe uregulowanie kontaktów czy mediacja między rodzicami?

Ustalenie kontaktów z dzieckiem nie musi się odbywać na drodze sądowej. W wielu przypadkach w sprawie ustalenia kontaktów z dzieckiem wystarczają wzajemne uzgodnienia między rodzicami. Jeśli jednak na tej linii pojawiają się zgrzyty, obawiasz się, że druga strona może odmówić kontaktów z dzieckiem lub je ograniczać lub utrudniać, musisz reagować. 

Pierwszą drogą do rozwiązania tego problemu, jest podjęcie mediacji. Obecnie możesz skorzystać z usług profesjonalnych mediatorów, którzy pomagają rodzicom wyjść z impasu w sprawie ustalenia kontaktów, środków porozumiewania się i innych zasad dotyczących komunikacji z dzieckiem. W bardzo wielu przypadkach mediacja okazuje się skutecznym narzędziem, które pozwala wypracować zasady akceptowalne dla obu stron, dobre dla dziecka, pozwalające obojgu rodzicom na budowanie więzi z potomkiem.

Niestety nie w każdym przypadku mediacja wystarczy. Zdarzają się sytuacje, w których konflikt między rodzicami jest tak duży, że konieczne jest wszczęcie procesu sądowego. Jest to ostateczne rozwiązanie, natomiast w wielu sytuacjach po prostu niezbędne tak dla dobra dziecka, jak i rodzica. Jeśli jednak istnieje choć cień szansy, że w ramach mediacji, jesteś z byłym partnerem w stanie dojść do porozumienia, warto podjąć próbę mediacji. 

Proces sądowy drogą do uregulowania kontaktów z dzieckiem? 

Jeśli rodzice nie są w stanie dojść do porozumienia, na wniosek jednego z nich wszczyna się proces sądowy, którego celem jest ustalenie kontaktów z dzieckiem. Czas trwania postępowania tego typu trudno z góry ustalić. W zależności od skomplikowania sprawy, sąd może wezwać każdego z rodziców do przedstawienia argumentów oraz dowodów, zasięgnąć opinii biegłych (psychologów, pedagogów). W trakcie takiego postępowania sąd stara się jak najlepiej ocenić sytuację rodzinną i potrzeby dziecka, co w przypadku niejednej sprawy może prowadzić do tego, że postępowanie ciągnąć się będzie przez kilka miesięcy. W wielu przypadkach, szczególnie w sytuacji skonfliktowania byłych partnerów, warto wziąć pod uwagę możliwość skorzystania z pomocy prawnej w trakcie postępowania. 

Jak wypracować zasady utrzymywania kontaktów z dzieckiem? 

Dobro dziecka powinno być dla każdego z rodziców na pierwszym miejscu. Niezależnie od tego, czy kwestia kontaktów z nim zostanie uregulowana na drodze mediacji między rodzicami, czy też procesu sądowego, warto nie tracić w tym wszystkim z pola widzenia samego dziecka i jego potrzeb. Czasami utrudnianie kontaktów nie wynika ze złej woli drugiego rodzica, ale niechęci samego dziecka do spotkań. Warto w takiej sytuacji zastanowić się, dlaczego dziecko jest niechętne do utrzymywania kontaktu z rodzicem. Zabieranie dziecka na siłę z pewnością nie jest rozwiązaniem. Warto zbadać przyczyny takiego zachowania. Mogą być nimi: 

• negatywne emocje związane np. z samym procesem rozwodu rodziców, pojawieniem się nowego/nowej partnera/partnerki jednego z rodziców, ale i wieloma innymi sytuacjami, 

• trudne relacje między obojgiem rodziców, których świadkiem jest dziecko, 

• wpływ drugiego rodzica zniechęcający dziecko do kontaktów z mamą/tatą. 

W zależności od przyczyn i stanu emocjonalnego dziecka potrzebna może się okazać mediacja, czasami terapia rodzinna. W wielu przypadkach wystarczy szczera rozmowa z dzieckiem demonstrujące zaangażowanie rodzica w bezpośrednie porozumiewanie się z dzieckiem. Chodzi o to, aby skutecznie rozpoznać potrzeby, obawy, problemy dziecka i na nie skutecznie odpowiedzieć. Oczywiście przy negatywnym nastawianiu dziecka przez drugie z rodziców, utrudnianiu tych kontaktów konieczne może być ponowne skierowanie sprawy do sądu, to jednak ostateczność. Kluczem do porozumienia się jest w większości przypadków autentyczna, szczera i bezpośrednia rozmowa z dzieckiem. Sądowe uregulowanie kontaktów to tylko punkt wyjścia i szansa na budowanie więzi z dzieckiem.