Znaczenie Wielkiego Czwartku

Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus ofiarowuje siebie jako ofiarę paschalną, baranka ofiarnego i naucza, że każdy wyświęcony kapłan ma podążać za tą samą ofiarą w dokładnie taki sam sposób. Chrystus żegna się również ze swoimi naśladowcami i przepowiada, że jeden z nich zdradzi Go i wyda rzymskim żołnierzom.

Na całym świecie biskupi i księża spotykają się w swoich lokalnych katedrach w Wielki Czwartek rano, aby świętować ustanowienie kapłaństwa. Podczas mszy biskup błogosławi olej chrystusowy, który będzie używany do chrztu, bierzmowania i namaszczenia chorych lub umierających.

Podczas tej mszy biskup obmywa stopy dwunastu kapłanom, aby symbolizować obmycie przez Chrystusa dwunastu Apostołów, naszych pierwszych biskupów i kapłanów.

Później tej nocy, po zachodzie słońca - ponieważ Pascha rozpoczęła się o zachodzie słońca - odbywa się Liturgia Wielkiego Czwartku, oznaczająca koniec Wielkiego Postu i początek świętego "Triduum", czyli trzech Wielkiego Tygodnia. Są to trzy najświętsze dni w Kościele katolickim.

Msza ta podkreśla znaczenie, jakie Jezus kładzie na pokorę służby i potrzebę oczyszczenia wodą, symbolem chrztu. Podkreśla się również kluczowe znaczenie Eucharystii i ofiary Ciała Chrystusa, które teraz znajdujemy w konsekrowanej Hostii.

Po zakończeniu mszy wierni są zaproszeni do kontynuowania adoracji Najświętszego Sakramentu przez całą noc, podobnie jak uczniowie zostali zaproszeni do pozostania z Panem podczas Jego agonii w ogrodzie przed zdradą przez Judasza.

Po Wielkim Czwartku w Kościele nie będzie już odprawiana żadna Msza Święta, aż do Wigilii Paschalnej, celebrującej i ogłaszającej Zmartwychwstanie Pana Jezusa Chrystusa.